İbnü'l-Arabî, Fusûs'ta Kur'ân'da adı geçen peygamberlerin hangi hikmetlerle gönderildiğini ve her birinin isimlerindeki hikmetleri ele almıştır.
İnsan hangi makama ulaşırsa ulaşsın, ne kadar zengin olursa olsun yine de diğer insanlara muhtaçtır. Bundan dolayıdır ki "İnsan kendini müstağni gördüğü zaman azgınlık eder."
Allah'ın nuru ile nurlanan bir gönlün semasını hangi bulutlar kaplayabilir? Her an huzur-u İlahîde bulunmak bahtiyarlığına eren bir kulun ruhunu, hangi fâni emel ve arzular, hangi zavallı teveccüh ve iltifatlar ve hangi pespaye gaye ve ihtiraslar tatmin, teskin ve teselli edebilir?
Allah'tır onun yârı, mürebbisi, velisi
Andıkça bütün nur oluyor duygusu, hissi
Yükselmededir marifet iklimine her an
Bambaşka ufuklar açıyor ruhuna Kur'an
Kur'an ona yâdettiriyor "Bezm-i Elest"i
Âşık, o tecellinin ezelden beri mesti...
Elementer yaratılış sürecinin birinci basamağı olan "toprak" vurgusu üzerinden bizlere verilmek istenen ders ise şu olabilir: Ey insanlar! Sizler topraktan yaratıldınız. Sakın kibre ve gurura kapılmayın, mütevazı olun. Şayet yeniden diriliş konusunda her hangi bir şüpheniz varsa ilk yaratılışınıza bakın. "Âdem, alçak gönüllü, örtücü ve bağışlayıcı olsun diye
topraktan yaratıldı."
Ebu Said el Hudri (Allah ondan razı olsun)'den rivayet edildiğine göre Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) "kul hüvellahü ehad(ihlas)" suresi hakkında şöyle buyurdu: "Canımı elinde tutan Allah'a yemin ederim ki bu sure Kur'anın üçte birine denktir." (Buhari, Fezailül Kur'an 13)
Diğer bir rivayette de Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) ashabına şöyle buyurdu: "Sizden biriniz bir gecede Kur'anın üçte birini okumaktan aciz midir?" bu durum onlara zor geldi de: Buna hangi birimizin gücü yeter ya Rasulallah, dediler. Bunun üzerine efendimiz: "Kul hüvallahu ehad, Allahussamed, Kur'an'ın üçte biridir", buyurdular.
İman edip barışa/hayra yönelik işler yapanlar, Allah'ı çok ananlar ve zulme uğratıldıktan sonra başarıya ulaşanlar böyle değillerdir. Zulmedenler, hangi devrime uğrayıp baş aşağı döneceklerini yakında bilecekler.
Şu’arâ, 227.
