Hâlâ Okumadıysanız Çok Şey Kaçırdığınız O Kitap!
Bu kitap yorumunu Instagram'daki "alintilarlayasiyorum" profilimde de okuyabilirsiniz: instagram.com/p/C5loYitt-Vf
Her yaşa hitap eden, akıcı ve hayatını baştan aşağı sorgulayabileceğin bir kitap mı arıyorsun? İşte o kitap: 
Martin Eden!
Bu incelemeye yorum yazan bütün okurlara bir kitap önerisi hediye ettim. Yeni kitap
Ah Pip! Ahh!
Sonunda bitirebildiğime hala inanamasam da bitirdiğim için kendimle gurur duyduğum bir kitap oldu. Annem bile takdir etti beni ki ilk defa annemin beni bir kitabı okuduğum için tebrik etmesine şahit oldum. Biraz gülümsetmek için yazdım bunları. Şimdi gelelim kitabımıza. 
Charles Dickens'ın okuduğum ikinci kitabı oldu 
Büyük Umutlar. İki şehrin hikayesi de büyülemişti beni ama bu hikaye de derinden sarstı, merak uyandırdı. Gerçi sonunda büyük umutlarını tek tek yitiren sevgili Pip'e içim çok yandı ama hayat da böyle değil mi zaten. Hangimiz umut ettiklerimize kavuşabildik ki tam anlamıyla. Belki de umut etmenin kendisi güzel, nasıl ki menzile varmaktan ziyade yolda olmak anlamlıysa ve hayat kazandığımız zaferlerden çok uğruna verdiğimiz savaşlarla anlam kazanıyorsa, umut etmek de öyle, tutkuyla yaşama tutunmak gibi paha biçilemez, eşsiz.
Romanda en çok dikkatimi çeken vefa duygusu oldu ki sevgili Pip'in inatla unuttuğu fakat gerçekten dost olanın unutmadığı, Pip araya makam para mevki gibi gerçekte değersiz değerlerin girmesine izin verse bile, karşılık beklemeden verilenin sonsuz iyiliğini, vefa ve gerçek dostluğun daha değerli ve daha önemli olduğunu iliklerinize kadar hissediyorsunuz okurken. Ve zavallı Pip'ciğim yüreğinin sesini dinlemesi gerektiğini, yıllarını sevdiklerini kaybederek öğrenmek durumunda kaldı ne yazık ki. Biraz sürpriz sonlu bitti benim için ama iyiler ve iyilik kazandı diyebiliriz. Hayatlarımızdaki gerçek dostların ve gerçek sevgilerin farkına varabilmek dileğiyle herkese keyifli okumalar...
Hangimiz sevmedik, çılgınlar gibi...)
Rüzgar... Yağmur a Aşık Rüzgar...
Belki de seni aptal sanıyorlar, belki de öyle sesleniyorlar. Ancak seven hep aptal değil midir? Onun, içini acıttığını bildiğin halde onu içinde tutmak. Acıtmadı mı canını yoksa onun senden gitmesi mi daha çok canını acıtırdı?! Bilemeyiz belki o kadar sevmemişizdir, belki de daha çok sevmişizdir. Unutmak istememiş miydin sende bizim unuttuğumuz gibi. Ne aptallık değil mi? Unutmamak, unutamamak. Sevgine, onsuzda sahip çıkmak. Neden sende bizim gibi unutmuyorsun? Bak, biz iyiyiz. En azından senin gibi dürüstçe çekmiyoruz acımızı, hatta acımız o kadar büyükmüş ki, çok güzel yalan söylüyoruz. İnsan bazen hislerini dürüstçe, acısıyla, tatlısıyla yaşamak yerine yalandan güçlü numarası yapar. Sonra da kimse beni anlamıyor diye ağlar sessizce gece yarsı hıçkıra hıçkıra. Biz böyleyiz, sevip aptallaşmak yerine, sevip yalancı olmayı seçdik. Ve bizim aşkar çeke bilmediğimiz acıları başkaları çektiğinde gücsüz deriz, aptal deriz. Peki ya odanın köşesinde, yapayalnız ağlamak bizi ne zaman, nerede kahraman, güçlü yapmşıtır? Biz kendimize dürüst olamıyoruz.
Sevgili, 
Bana İkimizi Anlat kitabının yazarı 
Ahmet Batman öncelikle bize aptallığımızla bile bize ayna olan kitap yazdığınız için size teşekkür ederim. Ve sevgili, kitap severler, okurlar, içimizde tutduğumuz şeyleri açık açık bize gösteren bu kitabı okuyup kendinize şans vermenizi ve kendinizi daha iyi anlayacağınızı düşündüğüm için bu kitabı size de öneririm.
Teşekkürler)
Kaderini Bir Arabanın İçine Saklayan Kadın
Şimdi sizden beş dakikanızı ayırmanızı ve şu soruları yanıtlamanızı istiyorum: Hiç kendinizi tekinsiz, gergin, endişe verici bir ortamda hissettiniz mi? Ya da hareketleri ve konuşmasıyla sizi şaşırtan biriyle sonunu tahmin edemediğiniz bir yolculuğa çıktınız mı?
Bu sorulara yanıtınız “hayır” ise üzgünüm. Çünkü 
Sürücü Koltuğu bu sorulara “evet”
"Gülerken ağlamak, ağlanacak şeye gülmekten daha iyi değil mi?"
.
.
.
İyinin kötüyle, nefretin sevgiyle, duyguların mantıkla yer değiştirdiği, insan doğasının kötücül yönlerini gerçekçi bir şekilde ortaya seren, diğer yandan küçük de olsa kurumların vasıfsız işleyişiyle alay eden beş perdelik harika bir güldürü: 
Kuru Gürültü . Eh, ne de olsa
