Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
İlk unutulmaz ..
İlk öğretmenim ..
Hayatımızın hep ilkler ile başladığını anlatan bence her öğretmenin de her öğrencinin de mutlaka okuması gereken bir kitap . Konu genel olarak köy okulunda geçiyor da olsa ülkeye yayılmış bir konu diye düşünüyorum . Kim ilk öğretmenini unutur ki hangimiz öğretmenimize aşık olmadık ki ilk değer gördüğümüz öğretmenimizin derslerini sevmedik mi tam da bu nerden bakarsanız bakın gülü sevip yağmur suyunda bakarsanız o gül büyür güzelleşir ama gülü eve alıp saksıda büyütmeye çalışırsanız gül böceklenir ve ölür . İşte bizim taze beyinlerimiz de böyledir . Yaşanacak düşecek ve öğreneceğiz …
Yaşama Tutunma Savaşı
Kitabı genel olarak beğendim. Son zamanlarda kendi iç dünyamda da yaşadığım ve hayatı sorguladığım bazı durumların cevabını aldığım bir kitap oldu. Bazen yaşamdan basit şeylerle vazgeçmeyi ancak ölüm bilincini tattığınızda yaşama geri tutunmanın önemini anlatıyor. Ölüm kendini açıkça belli ettiğinde aslında yaşamanın ne kadar mucizevi bir şey olduğunun kıymetini anlıyorsunuz. Sahi hangimiz şu dünyada yaşamanın değerini bilerek yaşıyoruz ki? Bazen en olmadık şeylere bile kafamızı yoruyor, kendimizi yıpratıyoruz. Eminim yarın öleceğimizi bilsek bunları yapmayız ama ölümü çok çabuk unutuyoruz.
120 syf
"Vuslat,kimi zaman aşkı kimi zaman da ayrılığı çağrıştırır. Vuslat, sevip de kavuşamayanların diğer adıdır."
Hangimiz tamda gençliğimizin, hani o kanımızın deli aktığı zamanlarda beyaz atlı prensini bekleyen hayalperestlerden olmadık?
Masal'da tamda gençliğinin baharında bir arkadaşlık sitesi için gizli bir araştırma
Ellerim senin rengin; ama bu kadar beyaz bir kalp giymekten utanıyorum
Hangimiz bir diğerimizi, en yakın olduğumuz ve en çok tanıdığımız hatta en çok bizim tanıdığımız olan bir diğerimizi gerçekten tanıyoruz ki? Peki kişi kendini ne kadar tanıyor ki biz onu ondan bile daha iyi tanıyalım..
Tanımak belki de bize tanıdığımızı düşündürecek kadarıyla yeterlidir zaten de biz mi bazen (sık sık) yetinmeyi bilmez ve iyice
Yaşamla ölüm arasında bir kütüphane var
Pişmanlıklarını telafi şansın olsaydı, bazı konularda farklı davranır mıydın?
“Bu hayat için yaratılmamıştı. Her şeyi yanlış yapmış, her kararı felakete yol açmış, olmayı hayal ettiği şeyden günbegün uzaklaşmıştı.”
Hangimiz zaman zaman böyle düşünmedik ki, hangimiz verdiğimiz kararlardan pişman olmadık. Kitabı okurken tüm pişmanlıklarınızı gözden geçiriyor ve dönüp düzeltme fırsatınız olsaydı neler değişirdi diye düşünmeden edemiyorsunuz. Kitap ise, bize değiştirmemiz gereken tek bir hayat olduğunu hatırlatıyor; şu an, yaşadığımız hayat.
Keyifle okudum. Bitmesini istemediğim bir kitap oldu.
Okumayı düşünenlere şimdiden keyifli okumalar diliyor ve şu alıntıyı ekleyerek bitiriyorum :) ;
“… Şu anda olası bütün hayatlarda yaşadığımız kadar eksiksiz ve tam bir hayat yaşıyoruz, aynı türden duyguları burada da deneyimleyebiliriz.
Olmamız gereken tek bir kişi var.
Hissetmemiz gereken tek bir varoluş var.
Her şey olabilmek için her şeyi yapmamız gerekmiyor çünkü zaten sonsuzuz. Yaşadığımız her an sonsuz olası geleceğe gebe.
Onun için bu hayatımızdaki insanlara iyi davranalım. Arada bir başımızı yukarı kaldırıp yukarı bakalım, çünkü nerede olursak olalım gökyüzü her daim sonsuz.”
Ahmet Ümit... en sevdiklerim arasında diyebilirim, farklı bir tarzla karşımızda bu sefer.
"Özgürlük yoksa aşk da yoktur " diyerek vurguluyor bir kez daha aşkın büyük gücünü. Hangimiz aşık olmadık, hangimiz tutkuyla yanmadık...aşkın peşinden koşmadık ki... Kavuşamayınca AŞK olabileceğini, özgür bırakmadığın sürece, kendini de o aşk zindanina hapis edeceğini nasıl da güzel anlatmış. Evet yine yazarımız bambaşka duygulara götürdü, getirdi beni. Bir baş komser Nevzat klasigi olmasa da Ben çok beğendim. Tavsiye ederim kesinlikle. ;)))
"Bakabiliyorsan gör, görebiliyorsan gözle..." cümlesi ile başlayıp; "Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük. Gördüğü halde göremeyen körler" cümlesi ile biten kitapta toplumun adaletsizliği ve bozukluğu en yalın haliyle anlatılıyor. Adını bilmediğimiz bir ülkenin adını bilmediğimiz bir şehrinde başlayan körlük salgını hızla yayılıyor ve insanların ahlâkî değerlerininin nasıl yozlaştığını aynı zamanda vicdanlarının nasıl köreldiğini anlatıyor yazar. Diğer romanların aksine bu kitapta hiçbir karakterin ismini bilmiyoruz; ilk kör, sekreter kız, doktor, yaşlı adam, şöför gibi betimlemelerle tanıyoruz karakterleri bence yazar toplumda yerimizi belirleyen ana unsurun isimlerimizin değil statülerimizin olmasını bu şekilde eleştiriyor. Zaten bana kalırsa yazar bugünün insanının körelmiş vicdanlarını eleştiriyor, eserde karakterler bir bir kör oluyor bugünümüze dönüp baktığımızda hangimiz gerçekten görüyoruz ki hangimiz adaletsizliğe karşı dimdik durabiliyoruz? Bir gün için taktığımız at gözlüklerimizi bir kenara bırakıp vicdanımızın sesini dinlesek eminim ki her şey çok daha güzel olacak.
KİTAP TAVSİYEM
Gönül Fatihleri Kadınanalar
Alıntılar
__Bundan sonra size böyle diyeceğim.Bilirsiniz ki buralarda kadın kelimesi sadece bir cinsiyet ifade etmez,yücelten ululaştıran bir sıfattır.Cesur,becerikli,güzel ve Allah dostu hanımlara verilir...u
__Allah öyle büyüktür ki affindan şüphen olmasın, yeter ki sen samimi ol...
__Ölüm hak,kaçış
GECE YARISI KÜTÜPHANESİ
Hangimiz pişman olmadık ki şu hayatta. Kaçımız başka bir hayatım olsaydı şunları yapar, şunları yapmazdım demedik. Gece yarısı kütüphanesi pişmanlıklarla dolu bir hayatı olan, kararlarının yanlış olduğunu düşünüp yaşamının farklı versiyonlarının hayalini kuran ve sonunda dayanamayıp yaşamına sonvermek istemiş bir kadının hikayesi. Nora Seed'in hikayesi.
Aslında hepimizin içinde Nora. Hepimiz biraz Nora'yız bence. Yaşanmamış sonsuz hayatlarımızın hayaliyle tutuşurken içten içe, tek gerçekliğimiz olan içerisinde yaşadığımız hayatı ıskalıyoruz çoğu zaman. Yaşadığımız hayat en kötüsü ama yaşamadıklarımız hep en iyi ihtimalleri barındırıyor sanki içinde.
İşte bu inancı derinden sarsıyor yazar Gece Yarısı Kütüphanesi'nde. Hayal kırıklıklarıyla dolu bir hayattan kaçmak isterken sayısız hayatla karşılaşıyor, herbirinin biraz hayal kırıklığı olduğuyla yüzleşiyorsunuz. Anlıyoruz ki içinde yaşadığımız da dahil tüm hayatlar biraz hayal kırıklığı ama aynı zamanda sayısız güzellikler de barındırıyor içinde. Belki de var olan en iyi ihtimal, en kıymet bilinesi versiyonudur yaşamlarımızın.