Duygularım beni zehirliyor, bunu kimse bilmiyor.İyileştim dediğim anda yeniden kanımı bulandıran lanetli bir döngüye hapsoldum ve bu sonsuzluk çemberi ölümden daha zor.Zerre kadar duygu kalmasın isterdim her yandan kuşatılmış zayıf kalbimin içinde.
Biriyle hayatı birleştirmenin bir zaman sonra tutkuyla değil ihtiyaçla sağlanabileceğini gördüm. O zamanlar
başka çıkar yolum yok gibiydi. Gidenlerin boşluğunu bambaşka birinin dolduracağını ve yalnızlığımın bir nebze de azalacağını ummuştum. Bilemediğim şuydu ki ben ona hiçbir şey anlatamadım, o da hiç soramadı. Evimdeki yalnızlığım daha da büyüdü ve ben o köhne çalışma odasına hapsoldum.
İstemiyorum dünyalılarla konuşmak. Sadece ikimizden bahsetmek istiyorum fakat bunu ondan başkasıyla hakkıyla konuşabilme şansım yok. Meseleyi ana dilimde çat pat anlatabiliyorum. İki kişinin bildiği bir dile hapsoldum. O beni duymadıkça bir söz söylemenin de anlamı yok. Kulağımda onun sesi, üstümde yıldızlı gökyüzünden başka bir gerçek yok.
Biriyle hayatı birleştirmenin bir zaman sonra tutkuyla değil ihtiyaçla sağlanabileceğini gördüm. O zamanlar
başka çıkar yolum yok gibiydi. Gidenlerin boşluğunu bambaşka birinin dolduracağını ve yalnızlığımın bir nebze de azalacağını ummuştum. Bilemediğim şuydu ki ben ona hiçbir şey anlatamadım, o da hiç soramadı. Evimdeki yalnızlığım daha da büyüdü ve ben o köhne çalışma odasına hapsoldum.
Duygularım beni zehirliyor, bunu kimse bilmiyor. İyileştim dediğim anda yeniden kanımı bulandıran lanetli bir döngüye hapsoldum ve bu sonsuzluk çemberi ölümden daha zor.
"Okyanusta öyle derin bir yar var ki içinden tek bir ışık noktası geçmez. Ve o kadar uzun süre orada hapsoldum ki nefes alamıyordum. Seninle tanıştığımda beni o karanlıktan çıkarttın ve ilk kez hava almak için yukarı çıktım. Sen benim oksijenim oldun Bella ladra ve Ben artık sensiz nefes alamam."
-Josef benim sorumdan kaçıyorsun yine. Sen hayatını yaşadın mı? Yoksa hayat mı seni yaşadı? Hayatını seçdin mi? Yoksa o mu seni seçti? Onu sevdin mi? Yoksa pişmanlık mı duydun?
- Bu soruların cevaplarını biliyorsun zaten. Hayır, ben seçmedim. Hayır, istediğim hayatı yaşamadım! Bana reva görülen hayatı yaşadım. Gerçek ben olarak yaşadığım hayata hapsoldum.
Duygularım beni zehirliyor,bunu kimse bilmiyor. İyileştim dediğim anda yeniden kanımı bulandıran lanetli bir döngüye hapsoldum ve bu sonsuzluk çemberi ölümden daha zor. Zerre kadar duygu kalmasın isterdim her yandan kuşatılmış zayıf kalbimin içinde.