harem

Fahreddin Paşa, her sabah Harem-i Şerif’in hademeliğini yapar, kefene bürünerek ve başına beyaz sarık sararak, Peygamberimizin merkadını kendi eliyle siler süpürürdü. O, Ravza-i Muhahharanın hizmetkârı, bekçisi, muhafızı-mukaddes cihad esnasında düşmanla işbirliği yapanlara karşı muhafızı idi.

Cinayeti işlemekle görevli pehlivanlar Cumartesi'yi Pazar'a bağlayan geceyi karakolda geçirdikten sonra sabaha karşı Fahri Bey tarafından Feriye Sarayı'na alınmışlardı. Saraya girerken Fahri Bey, Yozgatlı Mustafa Pehlivan'a beyaz saplı keskin bir çakı vermişdi. Reyhan ve Rakım isminde iki harem ağası da etrafı kolluyordu.
Katiller odaya girince Fahri Bey, Sultan Abdülaziz 'in şaşırmasından istifade ederek üzerine atılmış ve kollarını arkadan tutmuştu. Cezayirli Mustafa ve Boyabatlı Mehmet de Sultan Abdülaziz' in dizlerine oturmuşlardı. Bu sırada Yozgatlı Mustafa Pehlivan elindeki çakı ile padişahın ilk önce sol kolunu, daha sonra sağ kolunun damarlarını kesmişti. İşlerini bitiren katiller kapıdan çıktılar.

Sappho, içinde bulunduğu ataerkil toplumun değerleri karşısında, siyasal konularda söz söyleme cesareti ve kadına yönelik sevgisiyle özgün ve onurlu bir kadın duruşudur.

Onun İÖ 610-580 yılları arasında Lesbos'ta yaşadığı yıllarda Yakındoğu'da olduğu gibi Ege'de de kadın dört duvarın arasına kapatılmış bir "eşya" ya da "başhizmetçi" durumundadır. Ekonomik etkinlikleri iplik eğirme, dokuma, dikiş ve diğer ev işleriyle, sosyal etkinlikleri de harem dairelerinde başka kadınlarla "düşüp kalkmak" ile sınırlandırılmıştır. Üstelik siyasi, sanatsal ve sportif etkinliklerden uzak tutulan kadınlar, yanlarında bir köle olmadan sokağa bile çıkamamakta, her yerde sıkı bir gözetim altında bulundurulmaktadırlar.

Sappho'nun yaşadığı böyle bir çağdı ve böyle bir çağda o, evli ve bir kız çocuk annesi olarak ataerkil değerlerin kendisine dayattığı düşünüş ve yaşam biçimini reddeden bir kadındı. "Siyasi çatışmalara karıştı, şiirlerinde Tiran Pittakos'a ve onu tutan demokratlara saldırdı ve sürgün cezasına çarptırıldı; Sicilya'ya kaçmak zorunda kaldı. Yurduna dönünce, bir edebiyat derneği kurdu. Lesboslu genç kızlara şiir ve dans öğretti. ( ... ) Değişik büyüklükte dokuz şiir kitabı yazmıştı. ( ... ) Şiir ve danstan başka, müzikle de uğraşan Sappho, Yunan lirizminin o altın çağında yeni ritimler, yeni ölçüler yarattı ."* Yunan filozofu Eflatun onu "Muza'ların onuncusu" olarak niteliyordu.

Antik çağda bir kadın, siyasal ve sanatsal arenada boy gösteriyor ve çağlar boyunca insanları etkileyecek düşün ürünleri ortaya koyuyordu. Bu kadın, kadınları çok seviyordu. Onun hemcinslerine yönelik sevgisinin sevecenlikten, erotik unsurları da içeren tutkuya kadar değişen bir çeşitliliğe sahip olduğu savlanır. Sonraki çağlarda lezbiyen olarak da değerlendirilmiştir; ancak Sappho'nun sosyal yaşamda adalet arayışı içinde bulunan
vicdanının, kadınların insan onuru ile bağdaşmayan konumları karşısında incinmesi ve incinen duygularının tutkuya kadar uzanan bir sevecenliği beslemesi olağandır.

Sappho'nun Lesbos Adası'ndan yükselerek bütün Ege ve Akdeniz Bölgesi'nde lirik şiirleri aracılığıyla duyulan sesi özgürlüğün, sevginin ve aşkın erdeminden söz etmektedir. Açıkça söylenemeyen duygu ve düşünceleri yansıttığı için sosyal sisteme bir tehdit olarak algılanan şiirleri, o çağda olduğu gibi, sonraki çağlarda da tutucu çevreleri daima rahatsız etmiş, bu durum ürünlerinin çok azının günümüze ulaşmasına neden olmuştur.

Ürünlerinin çok azı günümüze gelmiştir, ama o, ezilmişliğe ve dışlanmışlığa karşı kadın başkaldırısının önemli bir temsilcisi olarak daha uzun süre insanlığa sesini duyurmaya devam edecektir."

"Saraydaki kadınların da değeri diğerlerinden çok yüksekte değildi. Süslü püslü giysiler içinde, karınları tok olarak harem dairesinde zaman geçiren ceylan gözlüler, erkeklerinin siyasi oyunlarında gerektiğinde öne sürülen zavallı piyonlardı: Kocalarıyla eşit koşullarda paylaşmadıkları bir yaşamı, onlara bağlı bir biçimde ecelsizce sona erdirmeliydiler. Ölülerine eşlik etmek için daha ölmeden mezarlara konuldular. Soylu da olsalar, sonuçta kadındılar.
Ve kadınlar Geç Neolitik'ten bu yana hiç mutlu olmadılar."

Aldatmanın, yalan söylemenin , dolap çevirmenin , kurnazlık etmenin seni küçülteceğini , alçaltacağını , seni daha baştan güçsüz göstereceğini , kendini efendisinden aşağı hisseden harem kölesine benzeteceğini bilmelisin. Sana zevk verecekse böyle davran , ama o zaman , peşinen bil ki insanlık seni önemsiz ,aşağılık , güçsüz kabul edecek ve buna göre davranacaktır.