Yazıyorum, çünkü ne yazacağımı merak ediyorum
"Ben yazıyorum. Çünkü ne yazacağımı merak ediyorum. Çünkü bilmiyorum ne yazacağımı. Belki de bu benim yazmamın temel amaçlarından biri."
Harry Mulisch
Ben, bu öyküyü anlatan ben, onu sadece senin için anlatmıyorum, daha çok kendim için anlatıyorum. Çünkü hangi öyküyü anlatacağımı ben de bilmek istiyorum ve bunu ne kadar sık tekrarlarsam tekrarlayayım, yeterli olmayacaktır. Nasıl gelişip nasıl sonuçlanacağını bilseydim ne diye anlatacaktım onu? Bu kadar zahmete, bu kadar hesap kitaba, eziyete, sancıya değer miydi?
Sayfa 21Kitabı okudu
zaman, vücutsuz bir ağızdı.
Sayfa 61 - Doğan KitapKitabı okudu
"İlkel" insanların öldürülmesiyle "kültürlü" insanların öldürülmesi arasında ayrım yapanlar sadece Almanlar değildi. Harry Mulisch, Profesör Salo W. Baron'un Yahudi halkının kültürel ve manevi başarılarıyla ilgili ifadesinin, aklına hemen şu soruları getirdiğini söyler: "Yahudilerin, örneğin kendileriyle aynı kaderi paylaşan Çingene halkı gibi bir kültürü olmasaydı, öldürülmeleri kötülükten sayılmayacak mıydı? Eichmann insanları yok eden birisi olarak mı yoksa kültürü yok eden birisi olarak mı yargılanıyor? İnsanları öldürürken bir kültürü de yok eden bir katilin suçu daha mı büyüktür?" Mulisch aklındaki soruları Başsavcıyla yönelttikten sonra ortaya şu sonuç çıktı: "[Hausner'in] cevabı evet, ama benimki hayır." Bu meseleyi göz ardı etmemizin, can sıkıcı soruyu tarihe gömmemizin ne kadar sakıncalı olduğu, yakın tarihli Dr. Strangelove filminde açıkça görülür. Bu filmde bombaya karşı tuhaf bir sevgi besleyen -ve gerçekten de tam bir Nazi gibi karakterize edilen- adam, birkaç yüz bin kişi seçip bu insanları yaklaşan felaketten korumak için yer aldı sığınaklarına almayı önerir. Bilin bakalım kimdir bu şanslı kişiler? Elbette IQ'su en yüksek olanlar!
Sayfa 105Kitabı okudu
Her şeyi olan bir insanın hiçbir şeyi yoktur, ama istekleri sonsuzdur
Sayfa 40Kitabı okudu
Elbette tüm insanlar benzersizdi ve bunu ancak başka biri onlara aşık olduğunda veya hiç kimse onlara aşık olmadığında keşfettiler.
* Harry Mulisch
Fakat insanın yaşamındaki en güzel günde ölmesinden daha güzel bir şey olabilir mi?
"İlkel" insanların öldürülmesiyle "kültürlü" insanların öldürülmesi arasında ayrım yapanlar sadece Almanlar değildi. Harry Mulisch, Profesör Salo W. Baron'un Yahudi halkının kültürel ve manevi başarılarıyla ilgili ifadesinin, aklına hemen şu yorumları getirdiğini söyler: "Yahudilerin, örneğin kendileriyle aynı kaderi paylaşan Çingene halkı gibi, bir kültürü olmasaydı, öldürülmeleri kötülükten sayılmayacak mıydı? Eichmann insanları yok eden birisi olarak mı yoksa kültürü yok eden birisi olarak mı yargılanıyor? İnsanları öldürürken bir kültürü de yok eden bir katilin suçu daha mı büyüktür?"
Sayfa 105Kitabı okudu
“Bu dünyada iyinin de kötü bir yanı vardır,” diye mırıldandı. “Fakat iyiler hiç bitmeyecektir...”
