"Bonsai" konusunda da sizleri aydınlatmış olduk:)
Ülke küçük, bahçe küçük, ama nüfus büyük, ağaç yetiştirme hevesi büyük. Hal böyle olunca, en pratik çare olarak ağacı küçültme seçeneği tercih edilmiş.
(...) Yani bonsai küçük de olsa ciddi bir ağaçtır ve ağaç muamelesi görmek ister. Onu Afrika menekşelerinizle birlikte salona, kaloriferin dibine, pencerenin önüne falan koyarsanız çok bozulur, gururuna yediremez. Kendisi harbiden ağaç olduğu için dışarıdaki vahşi doğa koşullarına rahatlıkla uyar ve kendisini dış ortamda (balkon, teras, vb.) beslemek en doğru tercihtir.
Batılı öğrenci için klasik Arapça okumayı öğrenmek hatırı sayılır bir maceradır.
Arapça kelime hazinesinin, hem erken hem de geç devirlerinde, zaten çok sayıdaki anlamsal (semantic) cilveleri baş döndürücüdür, düşünceleri dillendirmenin alışıldık olmayan yöntemleri de bundan aşağı kalmaz; ta ki bunların ilişkilerini belirleyen içsel mekanizmaları sıkıca kavrayabilene dek.
Üstelik bunların tümünü büyük bir sanatsal yelpazeye sahip bükümlü bir yazı olan, fakat dikkatsiz kişi için tuzaklarla dolu Arap yazısı halinde çözmek zorunda olmasıda cabasıdır.
(ihmalkar ya da dikkatsiz katip ve matbaacılardan kaynaklanan
metin hatalarından bahse gerek bile yoktur).
Anlamı belirlemek için sözcüklerin sessiz harf yapısı ve genel sözdizimsel düzeni yeterli görüldügünden, yazımda seslilerin kullanılması gereksiz bulunmuştur. Böylece, ifade edildiği üzere, Arapça bir metin, anlamın sadece yüzde yetmiş beşini içerir ve geriye
kalan yüzde yirmi beş ise okuyucu tarafından çıkarılmak zorundadır,
Sayfa 24 - doğu batı
Öylesine keyifliydim ki, herkesle baş edebilirdim. Sonra birden keyfim kaçtı. Kaçmadı da... anlamsızlaştı. O yakında olmadıktan sonra; ne kadar güzel, ne kadar çekici, ne kadar esprili olduğumu, herkesin benimle konuşmak için nasıl can attığını görmedikten sonra, ne anlamı olabilirdi ki Bahçe Bar'da ulaştığım küçük zaferin?
BU ŞİİR " BENİM İÇIN " DİYENLERİN OLSUN
Düz yerde şaşırdım doğru yolumu
Ne sağımı bildim ne de solumu
Kırk kere kelepçe giyen kolumu
Takıp mengeneye bükmeli benim
Ne bir göz evim var ne bahçe ne bağ
Yaşam üzerimde sanki karlı dağ
Boynumdan değil de elden ayrık sağ
Ayağımdan dara çekmeli benim
Sarıldım dikene attım gülümü
Bin kez hak eyledim erken ölümü Vücudumu yakıp sonra külümü Götürüp çöplüğe dökmeli benim
Çileden şu sinem hep delik delik Bulunmaz cebimde üç beş metelik Ellerimi kırıp bir de üstelik
Tutup tırnağımı sökmeli benim
Meclise girmedim hep hırdalaştım Beyhude işlere vardım bulaştım
Eli mebus yaptım ben boş dolaştım Divane aklımı nitmeli benim
Bre âşık YENER çıkam pazara
Servetim mi var ki gelsin nazara
Daha sağlığımda sokup mezara Başucuma bir taş dilemeli benim
Sayfa 206Kitabı okudu
Yüce Samwise.
Bütün ihtiyaç duyduğu ve hak ettiği şey hür bir bahçıvanın minik bahçesiydi, büyüyüp de bir ülke olmuş bir bahçe değil; kullanacağı kendi elleriydi, hükmedeceği diğer kişilerin elleri değildi.
Sayfa 206 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Sevgilim, bütün sözlerimi
Mazlumların rüyasından seçtim ben.
Budur, düşünmeden bildiğim
Budur, ayaklarına serdiğim has bahçe…
Sayfa 37Kitabı okudu
