Aşk kader gibi birikiyordu alın yazılarında
Bir dağın ufkunda biriken kar gibi tıpkı
Vve karın yavaş yavaş içe işleyişi gibi
Ve sonra günü gelince topraktan bitki ve çiçek fışkırtısı gibi
Birbirlerine karşı geçirip ortaya koydukları bir duygu
İlerleyip gelişip büyüyüp durdu
Kimseye itiraf edemezlerdi bunu
Hatta sakladılar kendilerinden bile