"Ayrılık yurdu Filistin. Yurt edinenleri kara bahtlı edip ağlatan Filistin. Bağrında masumları taşımayan, yaban ellere atan Filistin. Hicret yurdu, sabır yurdu, çile yurdu, kahır yurdu, acı yurdu Filistin."
...
Filistin'in adı bundan sonra anaları, yavruları istemeyen yurt olacaktı.
İsmail bebeğin baba hasretinden Filistin'e hasret düştü.
...
Belli ki artık Filistin mazlumları mahzun, zalimleri mağrur edip mamur eden yurt olacaktı.
Filistin benim yazgımı kuşanacaktı.
Ağlıyordum...
Filistin, hep Hacer kadar ağlayacaktı.
Filistin'e bundan böyle gözyaşı düşmüştü...
Artık Filistin'de hep benim gibi analar, İsmail gibi çocuklar ağlayacaktı. Filistin'de ağlayan her çocukta İsmail'in sesi, benim hıçkırıklarım duyulacaktı.
Filistin'e bir ananın ahı düşmüştü.
Her şey ezel sırrının yazılarıydı.