Bizim kültür ve medeniyet dehâmızdan kaynaklanan sanat değerlerimiz, ölmemek için ya Kütahya çinilerine sığınmakta, ya Anadolu kadınının mukaddes gönlünde ve elinde gelişerek ve korunarak çeyiz sandıklarına gizlenmekte ve yeniden filizleneceği iklimi beklemektedir. Maalesef mekteplerden kovulan ve bir kısmı şimdilik müzelerde barınabilen Müslüman-Türk'ün sanat dehâsı, elbette bir gün mutlaka kabuğunu kırarak gün yüzüne çıkmanın yolunu bulacaktır. Bu, bizim rönesansımız demek olacaktır. O günleri hasretle bekliyoruz.
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
