«Müthiş bir kızım var. İki sene boyunca birbirimize karşı hassas bir güvensizlik besledikten sonra birdenbire konuşmaya başladı. İşte o zaman, bilgiye olan sarsıcı boyutlardaki açlığını ve adapte olma konusundaki azmini fark ettim. O kadar kısa zamanda o kadar devrimsel keşfi ben yapsam, kesin kafayı yerdim. Bu dünya çok mantıksız! Kurnazlıkla, tuzaklarla, yanlış yönlendirmelerle dolu! Hepsiyle kafa kafaya mücadele edebilmek için sert ve sürekli tetikte olman lazım! Uyanışını izlediğim kızım, her şeye farklı bir ışıkla bakmamı sağladı. Birkaç sene içinde bana bir şeyler öğretecek kadar akıllı. Ona gerçekten saygı duyuyorum. Ve bunu içimde uyandırdığı içgüdüsel etkiden tamamen bağımsız olarak söylüyorum.»
Sayfa 185
Halihazırda okuduğum kitap bitip etrafta okunacak bir şeyler var mı diye aranırken bir monitör arkasından elime geçen 
Stefan Zweig tek parça uzun öyküsü. Size 56 sayfada, aslında şu hayatta memnun etmeniz gereken tek şeyin kendiniz olduğunu anlatan bir konu seçmiş Zweig. Baş karakter, Yaşlı adam Salomonsohn.. Henüz çocuk yaşta çalışmaya, para kazanmaya başlamış, evli ve bir kız çocuğu babası. Bütün hayatını ailesini memnun etmeye, daha varlıklı, daha konforlu, daha sosyetik bir yaşam sürmeleri için harcamış, bütün bu cömertliğine rağmen asla sevgi dolu bir aile bağı kuramamış, hatta yorgun, bitkin, meczup görünümüyle bilhassa karısı tarafından devamlı yanında gezdirilmekten utanılan bir adam halini almış, küçümsenmiş, ruhu örselenmiş Salomonsohnun hayattan önce ruhen sonra bedenen adım adım kopuşuna giden bir yaşam öyküsü. Salomonsohnun bu karşılıksız çabayla sürdürdüğü hayatın okuyucuya verdiği dersler çok manidar. Benim için ilk’i hep savunduğum, ilişkilerde denge ve ayna kuralı .. Ne eksik, ne fazla, aynı ile karşılık verme. Üzülerek, yaşadığımız yüzyıl ve toplumsal dejenerasyon her koşulda sürekli optimist ve almadan verenleri yorar, bir kalemde harcar.. Bir diğeri, Tıpkı Salomonsohun karısının yaptığı gibi; “Körün gözü açılır ilk bastonunu kırar.” Dünya hassas kalpler için cehennemdir, eyvallah. Ama hassas kalp olmakla, aptal olmak arasında da kırmızı kalın bir çizgi var. Daha fazla spoi vermeden :) Tavsiyedir diyelim. Keyifli olsun, verimli olsun.
Başka bir gezegenden acı çekmek için dünyaya gönderilmişler...
Hassas olmayan insanlar için yaşam daha kolay, düz bir çizgi üzerinde yaşayıp gidebiliyorlar, daha az sorgulayarak. Ama hassas insanlar için, her detay bir hüzün sebebi haline gelebiliyor. Sanki başka bir gezegenden acı çekmek için dünyaya gönderilmişler gibi düşünüyorum bazen hassas insanları.
Sayfa 15 - İnkilap YayıneviKitabı okudu
