Hasta toplumlar kendi bireylerine o kadar çok acı verirler ki, birey o toplumdan kaçmak ister. Fırsatını bulduğunda da kaçar.
Sayfa 41 - Robert B. Edgerton, Hasta Toplumlar
Düşüncelerinin akışında bir kesinti: "Ben hasta mıyım peki?" Besbelli, kendini iyi saymıyor.
Kalbime küçük ve hasta bir çocuğa bakar gibi bakıyorum; her arzusunu yerine getiriyorum. Bunu başkalarına söyleme; bundan dolayı beni ayıplayacak insanlar çıkabilir.
Biliyorum, bana yardım edemezsiniz... Ama suskunluk yüzünden hasta gibiyim. Ve bir hasta ötekiler için daima gülünçtür....
Sayfa 18Kitabı okuyor
Ben de aynı durumdayım diye umuyorum... perişan, hasta, çatlak bir insan oldukça gitgide daha çok sanatçı, daha çok yaratıcı oluyorum, sözünü ettiğimiz bu büyük sanat yenilenmesine daha çok katkıda bulunabiliyorum.
Bunlar işte böyle, ama hep var olan bu sanat ve yenilenme, ihtiyar kesik gövdenin köklerinden fışkıran bu yeşil dal, bunlar öylesine ince bir ruh ki, hüzün çöküyor insanın üstüne sanat yapacağına, çok daha az çabayla hayat yapabileceğini düşündükçe.
Sayfa 87
Benim işimse kızlarıma bakmak. Bir tanesi çok ağır hasta ve diğeri de çok ağır derecede mutsuz
