Çok güzel değil mi?
Zaman gelecek, imanı elde tutmak, ateşin korunu elde tutmak kadar zor olucak buyurdu sav. Şartlar zor, insanlar daha da zor... Ama O'nun ümmeti (sav) Olmak, her zorluğun üstesinden gelebilmek demektir. Yılmak, havlu atmak, bizim kitabımızda yazmıyor... O kitabın sahibi, yılmayanlar kazandılar! Buyuruyor...
Alıntı
Kitap da okurum, havlu da yaparım, poğaça da yaparım 😎😎 azcık şov yapmış olabilirim 😁😁😂😂😂
Neyse herkese hayırlı sahurlar 🥰🥰🙆🏻♀️🙆🏻♀️
Buyrun hep beraber olsun 😅😅
yarım kalmış şiirlerim gibisin
yaşanmamış çocukluğumsun anılarımda
öylesine eksiğim sensiz
öylesine sahipsiz
işte bütün umutlara havlu attım gidiyorum
içinde geç kalmışlığın çaresizliği
çocuklar gibi ağlıyorum
ve gel gör ki her damla gözyaşımda
yine seni arıyorum...
Ahmet Selçuk İlkan
Şiir Zamanı
Havlu atıyor ardımda dünya
Oysa şampiyonuyum yalnızlıkların
Bilahare aşkın, acının
Ve aklına gelen ne varsa
Sabahın 6-7'si,
şezlonga serilmiş havlu,
elimizde bir kitap ve dalgalar eşliğinde..
Özlenen yaz mevsimi...
Evet arkadaşlar tüm marketteki peçete havlu ne varsa getirin ağlıcam 
Kürk Mantolu Madonna
Yabancılarla paylaşılmaması gereken şeyler
- Diş fırçası
- Diş ipi
- Tırnak makası
- Tarak
- Havlu
- Sır
- Eş, sevgili
- Vatan
her musluk bir gün damlayacak
kimselere sormadan yapacak bunu
duyacak mavi havlu, kirli ayna
duyacak alttaki komşu bir gece vakti...
Mandalina
Durduk yere mandalina 🍊 fidesi oluşturmak istedim. Az önce 
Cebimdeki Mandalina Ağaçları kitabını dinledim. [Ne keyifli bir kitaptı :’)] Kitabın sonunda da mandalina çekirdeklerinden nasıl mandalina fidesi elde edilebileceğini anlatıyor. 50 kadar çekirdeği nemli kağıt havlu 🧻 arasında bekletiyoruz. Sonra toprağa koyup sıcak bir yerde büyütüyoruz.
Kimsenin bilmesine gerek yok beni.
Derinlerde içerlerde diplerde kuytularda saklı bir yerlerde
bir ben vardır.
Bir senden dışarı öteki ayrı ayrıma uğramış bir şekilde biçare yaşıyorum.
köşelere saklanmış halde başı önde bilmezsiniz siz yüzü nasıl gözü hangi renkte
Yalnızlığım bugünlük değildir
Senelerdir böyle.
Hatıralarımda da hep bu
GECE YARISI YOLCULARI | 17
GÖKHAN VE CEREN
Çok kaybı vardı Gökhanın. Duygunun yüzüne vurduklarını unutamazdı. Bir değil, bin günah işlemişti ve binlerce kez özür dilese de, bu sefer gerçekten kaybetmişti. Utanıyordu ve içindeki yaz, kışa dönüyordu. İlk defa böyle üşüyordu ve kat kat giyinse de hiçbir şey değişmeyecekti. Bu sefer harbiden kaybetmişti. Sadece Duygu değil,
GECE YARISI YOLCULARI | 15
CEREN VE GÖKHAN
İyi miydi? Bu adam iyi miydi? Tedirginliği her halinden belli olurken hala hiçbir şey yokmuş gibi davranıyordu. Tanıyordu onu, dört yılını vermişti ona. Daha önce onu böyle görmediğine emindi. İkisi de şöminenin önündeki büyük puflara oturmuşlardı yarı çıplak. Ceren böyle düşünürken, Gökhan pişmanlığın verdiği üzüntüyle yemeklerin