Ancak bu diziler adeta uyuşturuyor insanı. Ben 68 kuşağı mensubu olarak bunu biraz da hüzünlenerek izliyorum. Bizim zamanımızda başka türlü bir heyecan vardı toplumda.İnsanlar uzun süren bir uykudan yeniden uyanmış gibiydiler. Şimdi düşünüyorum da, o yıllarda biz, dünyaya yeni gelmiş ve her gördüğü yeniliğin peşine düşen, meraklı ve heyecanlı çocuklar gibiydik. Bazen bu heyecanı dizginleyemiyorduk, olmadık işler geliyordu başımıza ama uyanık olmak, duyarak, hissederek, düşünerek yaşamak yine de güzeldi. Radyolarda daha önce hiç dinlemediğimiz, alışkın olmadığımız ama içimizi kıpırdatan müzikler çalınıyordu. Anne babalarımızdan farklı giyiniyor, onlardan farklı düşünüyor ve bambaşka hayaller peşinde koşuyorduk. Toplumda olağanüstü bir özgürlük rüzgarı esiyor ve kalplerimiz kadar beyinlerimiz de bu rüzgarın etkisiyle çalkalanıyordu. Şimdilerde yine bir uyku, bir rehavet kapladı toplumu. Uyanıklar uyudu, uyuyanlar uyandı. ..