Sen de benim gibi, seni sevmeyeni sevdin hep. Sana acı çektireni... Seni aramayanı, telefonlarına çıkmayanı, çıkınca seninle bir küfür gibi konuşanı sevdin... Sen de benim gibi seni incitip, üzeni sevdin hep.
İnanç bitince utanç da biter.
Öyle yalnız ve öyle özgürüm ki...
Benim için kızacak, öfkelenecek, suçlayacak kimse kalmadı bu dünyada artık...
Hayalleri azalınca insan daha çabuk yaşlanır.
Bilirsin, dünyanın en kolay, ama en riskli rolüdür iyi kalpliliği oynamak...
Ben aşk için vaktimi hiç sakınmadım.
Sayfa 52 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Sevmek, insanın çok yakın hissettiği birinde kendisine merhamet duymasıydı.
Doktor, neden beni önünüzdeki kitapta arıyorsunuz? Ben düşündüğünüz gibi olmak zorunda mıyım? Neden bana bir sıfat yakıştırmak istiyorsunuz? Ben bana yakıştırılan sıfatlardan kurtulabilir miyim diye size gelmiştim, beni yanıltmayın.
"Nasıl da unuttuk, kimsesiz odalarda, işte vaktidir kendimizden kopmanın, dediğimiz o sonsuzluk anlarının bizi herkesten ayırdığını."
Kaybedecek hiçbir şeyim yokken nasıl biri olacağımı merak ediyordum.