Sen de benim gibi, seni sevmeyeni sevdin hep. Sana acı çektireni... Seni aramayanı, telefonlarına çıkmayanı, çıkınca seninle bir küfür gibi konuşanı sevdin... Sen de benim gibi seni incitip, üzeni sevdin hep.
Hayalleri azalınca insan daha çabuk yaşlanır.
Yangın yerlerinde yarasalara küfrediyorum.
Sonra bana ağırlık veren kanatlarımı kırıyorum,
Kırıyorum; sonra ağlayarak kırdığım kanatlarımı okşuyorum.
Yıllardır terk edilmiş ara istasyonlar gibiyim... Kederli, gizemli, ıssız... Kimi kapılarım örtük ebediyen.
Sayfa 54Kitabı okudu
Sevmek, sevdiğiniz insanın bütün geçmişini, bütün acısını, bütün hastalıklarını üstlenmektir.
Ve öyle anlar gelir ki sevdiğiniz insanın bu eksik, acı çeken, bu hasta yanı sizi ona daha da çok çeker.
Sayfa 31Kitabı okudu
Hiç umut yoktu sende,
o yüzden vazgeçilmezdin,
Vazgeçilmezimdin ...
Sayfa 9Kitabı okudu
Yakınlaştıkça kaybolan
Bir kente dönüşürdün
Keşfedilmezim olurdun
İçinde yolculuk etsem de
Günahkar mevsimimdin
Sayfa 9Kitabı okudu