"Nasıl da unuttuk, kimsesiz odalarda, işte vaktidir kendimizden kopmanın, dediğimiz o sonsuzluk anlarının bizi herkesten ayırdığını."
Çarmıha gerilmiş ruhlar
döner boşluğun çarkında.
Seninle Bütün Hayatını Aldatan Hayalet...
Bir tek seni sevdiğim doğruydu... Ve bu doğru yüzünden hayatım yalana battı...
Sayfa 112Kitabı okudu
Biliyorum, Bu Yara Hiç Kapanmayacak...
Sevgi yüzünden bizim ailedeki hiç kimse istediği yere gidemiyordu... Birbirimize duyduğumuz sevgi, aynı zamanda bizi birbirimize düşman ediyordu...
Sayfa 103Kitabı okudu
Biliyorum, Bu Yara Hiç Kapanmayacak!...
İnanırdım bu dünyada bile şölenler olacağına... Bu dünyada, anne, baba, kardeşler, bir sofrada, lekesiz bir mutluluk yaşayabilirler, diye inanırdım...
Sayfa 102Kitabı okudu
Sana Geldim... Hepsi Bu...
Öylesine seviyordu ki beni, gerçek anlamda birini sevebilmem için, kendisinden nefret etmeme bile razıydı...
Sayfa 93Kitabı okudu
Sana Geldim... Hepsi Bu...
Aslında ben uğradığım ihanete değil, artık hiçbir şeyin beni şaşırtamadığına üzülürdüm...
Sayfa 91Kitabı okudu
Boşuna Ağlama Tanrının Vakti Yok Sana!
Çünkü ilk önce rüyalar üşür ve çocukluktan kalma yaraların üzerindeki büyü kalkar...
Sayfa 75Kitabı okudu
Boşuna Ağlama Tanrının Vakti Yok Sana!
Biri bana seni seviyorum dedi, bu söz üzerine uyuyabilir mi insan?
Sayfa 73Kitabı okudu