Hayalden doğan umutlar genellikle zaman içinde kırılıp giderler , temelleri yoktur. Tıpkı köksüz bazı ağaç ve çiçekler gibi hayallerin trajik kaderi budur. Yine de hayalsiz yapamayız.İyi ve kötüyü tanıyacağımız yolda yürüyebilmek için hayaller gereklidir.
"Ben varsam, hiç bir şey bitmedi demektir :)
"Hayal kurmak götürmezmiş bizi, varmak istediğimiz yere?
Kim demiş böyle?
Peki hayalsiz varılır mı bi yere? Hayaller, umududur insanın. Umut, güzel insanların ekmeğidir. Eh zamane insanıda maneviyat fakiri. Mutluluktan yoksun, mutsuz! Ne zaman amaçsız kalsa insan, güzel hayaller içinde bulur kendini. Yeniden farkına varmasını sağlar hayatın! Evet bir şeyin sonu; yeni bir şeylerin başlangıcıdır! Hayaller umutsuzlukta silkeler insanı; Hey bana ne oluyor? Yaşıyorum, hayattayım işte! Ben varsam, hiç bir şey bitmedi demektir!
"Yeniden hayata dönmek" kelimesi yanlış. Ben zaten hayattayım, kendime gelmem lazım sadece :)
Hayalsiz bir aydın, bıçakları kör, terazileri bozuk bir kasaptır.
Ne yapalım ki hepimiz etyemez olamayız?
