YAĞMUR
Vareden'in adıyla insanlığa inen Nur
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Rahmet vadilerinden boşanır ab-ı hayat
En müstesna doğuşa hamiledir kainat.
...
Hasretin alev alev içime bir an düştü,
Değişti hayal köşküm, gözümde viran
Yaşananlara bir beden büyük geliyor artık hayatBir aşkı paylaşmak için çok geçBir paylaşıma aşık olmak içinse erkenBeni sevda yerimden vurdu yine zamanŞimdi sana söylenecek tek cümleBende sana yetecek kadar ben kalmadı
🤍...
youtube.com/shorts/AD6NrMn9...
"Hayat o kadar insafsızdıki,
acımdan beslenip beni sömürene kadar durmayacaktı.
Tam beni bitirdi derken, bu sefer yaşamak için ben hayata tutunmaya çalışacaktım."
Hayat sanırım hep acımasız olmak zorunda bana!
Yolu bitirmek üzereyken tırnağının ucuyla beni yolun en dibine atmak, hatta fırlatmak zorunda...
Ne yapsam olmuyor, nasıl olsam olmuyor, ben sıkıldım sen sıkılmadın mı?
Neydi hayat şu kâinatın yaşadığının önünde...
Bir an, belki de bir an içindeki bir an kadar kısa.
Neden uzun gelir insan oğluna hayat?
Neden an dediğimiz o zaman diliminde yaşamaz ki kendini?
Geçmişten bu güne bakarsan hep görürsün hayaller ve hedefler koyarak mutsuz yaşayan nice insanı.
Nice gözleri açık gidenler var bu hayattan ve sormak lazım onlara gerçekten varsa diğer Dünya'da, "Sen ne anladın onca bekleme içinde kendi hayatından?". Eminim ki verecekleri tek cevap sadece " Hiç" olacaktır. İnsan yaşamalı bu hayatı ruhumdaki ruhum. İnsan hissettiği için insan ise eğer, yaşamalı en derinine kadar bu an'ı, bu hayatı.
Hiç ölmeyecekmiş gibi sevebiliyor ise, hiç ölmeyecek kadar uzun hedefler ve hayaller kurabiliyor ise, o zaman da her an ölecekmiş gibi yaşamalı içinde ne varsa. Bu günün sabahını düşün!
Düşün sen gözlerini açabilmiş iken ne kadar çok açamayanların da olduğunu. Bunların çoğu yaşlı ve çoğu da çocuk. Yaşa ruhum. Yaşa kendini, sevgini, aşkını, hayatını, kendini yaşa. Almak istediğin ne varsa gelmesini beklemeden yaşa. Onu tut bırakma ve al. Ne diyor Ali Şeriati; Bir yerde yangın varken biri seni ibadet etmeye çağırıyorsa, bil ki bu bir hainin davetidir.
Dışarda yangın var ruhum. Ve ben seni asla içine kapanmaya davet etmem. Gel savaşalım diyorum. Bu güne kadar bizden alınan ne varsa onu gerekirse koparıp alalım. Başaralım, kazanalım. An dediğimiz şeyin hakkını verelim. Hakkını verelim bu savaşın, kendimizle savaşın...
Yalnız Bir Yolcu
"Ben artık bir kısa hikâye değildim. Bir romandım.
Daha da iyisi tamamlanmamış bir projeydim.
Bir sürü boş sayfam vardı ve hakkında yazmaya değecek bir hayat yaşayacaktım."
"Kısa hikâyeler yazıyorum çünkü bende bir kısa hikâyeyim.
Keşke roman olsaydım.
Gece yarısına birkaç nefes kala, son bölümümün yaklaştığını biliyordum.
Valentino'ya baktım. Hayatımda daha çok sayfa olsa neler olabileceğini merak ettim."
deneyim Zehk...
" başkalarının hayatlarından ders alın,
insan bütün hataları,
tek başına yapacak kadar...
uzun yaşamıyor. " diyor Tolstoy.
biz ne kadar ders alıyoruz?
Utkumda kaliyor onunla anilastirdiğim her sıradan an.
oyle uzak hissediliyor ki sensiz dun, oyle ulasilmaz ki senli yarinlar....
Bogazda dugumleniyor gozlerimin sensiz kalinca doldugu anlar, cok sevdigin sokak kedileri gibi savruluyorum tozlu kalmis duvar diplerinde... yazamiyorum sensiz kaldikca mutlu zamanlari, tadamiyorum sen yokken limonlu dondurmanin eksiligini...
Unuttugumu hatirlayamiyorum, sensizlikte ne yapardim ben, bir hicmisim sen karsima cikmadan once.
Hayat kendi mecburiyetinde akarken bir an oluyor, kafamin icinde ani bir duraksama yasiyorum, yuzume sevimli ama dısaridan gorundugunce aptal bir gulumseme geliyor,seni hatirliyorum :) gunun dokuzu,biri,besi,yedisi...
Derin bir offf cekiyorsun, bazen asikar bazense icten... sanki nefes alabilmek icin kokun gerekiyormus gibi hissediyorum.
İcim titriyor, ellerim terliyor, yuzumu ates basiyor.
Vallahi ben hayatimda o andan baska bagira bagira "keske, keske" diye ic gecirmedim gelmis-gecmis safsata ozlemlerimde.
Kokunu icime cekememisligimin, ipegin kiskandigi saclarina dokunamamisligimin, cakir gozlerinde kaybolamamisligimin kalemi kirilmis hukmunu tasiyorum kalbimde...Burnumun diregi aciyor ozleminden, kaliyorum oyle.
Caresizligimin bir baska kelimeyle dile getirilisi aslinda bu...fotografina bakarsin, arar konusursun ama sonra... ya kokusu dersin.
Bugun ise; senli dunler bogazimda bir bicak kesisi...bugun hiclikle sana olan ozlemim arasinda kalp agrisina muptela edilmisim...
youtube.com/watch?v=x7tFD0H...
Hayatım ab-ı hayat
Sözlerim Zülfikar
Anlamsız hayat
Hayatsız açelya
Söylesene bana polyanna
Neden ben
Nasıl biz
Bizsiz kendim
Ne kadar ben
Yaşam mı
Ölüm mü
Şşş! Sus