Hayat bir yapboz gibidir.. Önemli olan doğru parçaları doğru yere yerleştirebilmektir..En kötüsü nedir biliyormusun..? Doğru yerini bulduğun parçayı kaybetmek.. Onun yerini hiçbir zaman dolduramazsın.. O yüzden benim yapbozumda yerin sabit..Ve senin yerinle hiç oynamıyorum..Çünkü o parçayı kaybedersem bir daha bulamam .. Biliyorum..!!
Hayat bir yapboz gibidir.
Herkesin kendi yeri vardır ve kimse bir diğerinin yerine geçemez.
Hayat yapboz gibidir,yapboza ilk önce köşelerden başlarsın.Aile,arkadaşlar,hobiler,iş
Ama bir sorun vardır,bu yapbozun kutusu yoktur.Ne şekil vereceğini bilmezsin.Koyduğun parçalara göre şekillenir yapbozun.
hayatı herkes anlar;ufak bir çocuk bile fakat faklı anlar çünkü hayat yapboz gibidir birden fazla parçadan oluşur.
ufak çocuklar mutluluğu ve bu tür duyguları anlarken yetişkinler hırs çaba gibi unsurlar kendisini gelli eder ve yaşlılar ise özlem hasret benzeri duyguları yoğun yaşayarak anlar hayatın bölümlerini.
“Hayat bir yapboz gibidir, parçalarını birleştirirsen o hayat bir bütün olur, işte o zaman hayat var olur.”
Leyla Arpaç
Dağınık Yapboz Parçaları
Dağınık birer yapboz parçaları gibidir beynimiz. Bazen bir şeyi hiç beklenmedik bir anda yerine oturtur, bazen bütün parçaları küçücük bir kararla altüst ederiz…
Ancak beynimiz öyle karmaşıktır ki, bu yapbozu ne zaman çözeceğimiz bir belirsizliktir. Hayat her zaman bir yapboz parçaları gibi çıkar karşımıza. Tamamlamazsak dağılan, tamamlamaya çalışırken karmakarışık bir hale getireceğimiz veya zaman zaman bazı parçalarını kaybedeceğimiz bir yapboz gibi…
Aslında bu yapbozu tamamladığımızda, ortaya çıkan tabloyla ilgili geriye iki şey kalır.
Ya bu tabloyu yaşarız, ya da bu tabloyu sonsuza dek yaşatırız.