İnsan dediğin, arsız yaratık. Başına vuruldukça bir köşeye sinip oturacağına, dikiliveriyor olumsuzlukların karşısına; kafa tutuyor.
Hayat işte böyle pişiriyor insanı. Şartlar ne olursa olsun ayakta kalmayı, dik durmayı öğretiyor.
Öyle olmasa, tek bir soluk alınabilir mi bu kavanoz dipli dünyada?