Çünkü Oğuz Atay'ı da okudum. Seni de tanıdım...
Diyebilirsin ki bir insanı fotoğraflarından ve hakkındaki haberlerden ne kadar tanıyabilirsin? Haklısın belki de çok az... O zaman şöyle demeliyim... Seni az tanıyorum... Az...
Sen de fark ettin mi? Az dediğin küçük bir kelime. Sadece A ve Z. Sadece 2 harf. Ama aralarında koca bir alfabe var. O alfabeyle yazılmış onbinlerce kelime ve yüzbinlerce cümle var. Sana söylemek isteyip de yazamadığım sözler bile o iki harfin arasında. Biri Başlangıç, diğeri son. Ama sanki birbirleri için yaratılmışlar. Yan yana gelip de birlikte okunmak için. Aralarındaki her harfi teker teker aşıp birbirlerine kavuşmuş gibiler. Senin ve benim gibi.
Bu yüzden, belki de, az çoktan fazladır. Belki de az, hayat ve ölüm kadardır! Belki de, seni az tanıyorumi demek, seni kendimden çok biliyorum demektir. Bilmesem de öğrenmek için her şeyi yaparım demektir. Belki de az her şey demektir. Ve Belki de benim sana söyleyebileceğim tek şeydir.
Sayfa 349Kitabı okudu
"Hayat dediğin de şunun şurasında bir deftere iz düşülmüş bir isimden başka neydi ki?"
İSİMLE ATEŞ ARASINDA - NAZAN BEKİROĞLU
Kalkı ve ayağa " Böyle ucuz hayat yaşamak istemiyorum" dedi.Gidip bir ip aldı ve boynuna geçirdi... Son sözü " Pes ediyorum , Pes ediyorum , affet yanına geliyorum " dedi ve kendine bağladığı iple astı..
İnanılmaz bir aşk hilkayesi...Olmaz dediğin şey bir anda karşına çıktığı anda ne yaparsın ? Elif ' in karşısına çıktı. O ne yaptı peki... Elinizden hiç düşüremiyceğiniz bir kitap...
Yorgun Yürek - Halil İbrahim Kapan 25 Ekim 'de raflarda...
Hayat bu:
- Bir bakarsin hersey bir anda son bulur.
Hayat bu:
- Son dedigin an hersey yeniden can bulur.
Sems-i Tebrizi
Sevgiliyken "Hayatımın Kadını" Dediğin O Kişiye ,
Ayrılınca "Hayat Kadını" Dersen ; Adamlığını Si****erler
''Hayat dediğin küçük adamların hikayesidir.
İngiltere Kraliçesi’nin hayatı bir boka yaramaz...''
Yüreğin ve sevgin her zaman seninle olacak
Üzülme hiçbir zaman şu dünyaya
Rahatla ve huzurlu bir yaşam düşün
Eğer hayat acı kaderini sana yansıtırsa
Güzel ve mutlu olan günlerini hatırla
İçindeki sevgiyi düşün
Neden deme asla, sorunlarını çözmekle başla işe
İçine düştüğün durumları hatırla ve kendine gel
Ne oluyor deme, mücadeleyi öğren
Ne olurdu dediğin zaman neler olacağını gör önce
İçine asla mutsuzlukları atma üzülürsün yoksa
Doğruları söylemek güzeldir
İnsanlar çift yaratılmış, olayları çift taraflı düşün
Niye deme çünkü herkes kendi tarafından haklıdır.
Lazım olan tek şey dürüst olmak
Elbet sonunda mutluluğu bulursun unutma ...
(rocers83)
Taş köprünün tam orta yerinde durdu. Artık biliyordu ki ne geriye ne ileriye hangi yöne adım atarsa atsın, karşısında hikayesini bulacaktı. Biliyordu ki görüp geçirdiği her bir acıyı ve her bir saadeti tekrar ve tekrar yaşayacaktı. Her kuşluk vakti ferahlayıp kanat çırpan yüreği, her akşam vakti sıkışacaktı. Yaşanan, yaşanılan ve aslolan tekerrürdü; ve tekerrürde hiçbir şey baki kalamazdı. Öyle ise dönüp durmalı halka diye düşündü. Nesim-i seherde tazelemeli yüreğimi, öğle güneşinde lime lime etmeli etlerimi, günbatımlarında bir bir toplamalı oraya buraya dağılmış parçalarımı, yıldızların altında tekrar ete kemiğe büründürmeli beni. Dönmeli ki ben, ben olmaktan çıkayım. Toprağa karıştığımda yabani bir ot olup boyvereyim; dönmeli ki otu alıp kaynatmalı başka başka insanlar; dönmeli ki şifa niyetine içsinler beni, hastalıklarına deva, yaralarına merhem olayım. Dönmeli ki ölümlerden hayat doğsun. Dönmeli ki başka başka demlerde, başka başka sıfatlarda vücut bulayım. Dönmeli ki her dem başka bir suret ile geleyim.
Halka dediğin dönmez ise
kendini yer bitirir;
Bir yılan ki
kuyruğunu ısırır.
Yılanın gözleri
işte bunu hatırlatır.
Başına ne gelirse gelsin her şeye rağmen nefes almaya devam edersin ve şunu çok net anlamanı isterim: Nefes almak senin kontrolündeyse, nefes almana kimse engel olamıyorsa aynı şekilde kimse senin mutlu bir hayat sürmene de engel olamaz. Çünkü nefes almanın basitliği ile mutluluğa dönüşmenin basitliği eşittir, onlar tek bir merkeze bağlıdır ve bunu idrak etmek tüm ıstırapların sonudur. O halde doğum ve ölüm de birdir, onları ayırt eden zihindir. Ve ölüm dediğin senin sonsuza uyanışındır.
Sayfa 20
