#yıkılma sakın
Sana durlanmış kelimeler getireceğim
pörsümüş bir dünyayı kahreden kelimeler
kelimeler, bazıları tüyden bazısı demir
seni çünkü dik tutacak bilirim
kabzenin, çekicin ve divitin
tutulduğu yerden parlayan şiir.
Zorlu bir kış geçirdim, seninki gibi neftî
acıktım, bitlendim, bir yerlerim sancıdı
sökmedi ama hoyrat kuralları faşizmin
çünkü
İnsan bir şeyi doğru bilip kabul edince dönüp bir daha sorgulamaz bildiğini. Halbuki bildiği bir çıkarım yalnızca, çoğunluğun kabul ettiği. İnsan, sorgulamaya olduğu kadar kabul etmeye de meyilli. İster ki hiç sıkılmasın canı, insanı insan yapan aklı ve o aklı selim kılan etik kuralları. Etik de yalnız gezemez hiç, yanında hep var bir ezeli düşmanı. Etik gözetir faydayı, ahlaksa günahlarımın bekçisi. Hangisinin peşine takılsam mutlu edemem kendimi. Kurulsa bir kez zihnime etik ve ahlak mahkemesi; hüküm giymeden çıkmanın sıfır ihtimali. Doğru bildiğim yanlışlarım yanımda taşıdığım celladım. Topladım mahkemeyi, astım kendimi ahlak ipinden, bastım omuzlarına etiğin. Yükseldim göğe çoğunluğun faydası için. Sonra döndüm baktım geriye. Bir hayat yaşamışım: Kendim hariç herkes için.
İyi Bayramlar
"Hayat kısa.
Kuralları çiğneyin.
Çabuk bağışlayın,
yavaşça öpün.
Gerçekten sevin.
Kontrolsüzce gülün
ve sizi gülümseten bir şeyden
asla pişman olmayın "
~Mark Twain
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
İlla
Bir duruşu olmalı insanın !
Sokak lambaları gibi dimdik !
Işık vermeli dibine ve etrafına…
Yine de ödün vermemeli mum misali kendinden. “Gurur” sözcüğünü “Onur” ile değiştirmeli lügatından.
Eğer kuralları hiçe sayıp kuralsız yaşamaksa idol,
bir onurunu,
bir de şapkasını yanından hiç ayırmamalı insan.
Koltuğunun altına onurunu,
başına da şapkasını alıp
“Eyvallah”
diyebilmeli gerektiğinde…
Kendisi olmalı insan,
kendini bilen…!
Arkadaşlar karşıdaki birey size "siz" diye hitap ettiği halde ona ısrarla "sen" diyemezsiniz, bu konuda bir anlaşalım. İlk defa gördüğünüz/konuştuğunuz insan sizinle samimiyet kurmak istemediğini gösterdiği halde, ona özel hayat ile ilgili soru sorup istediğiniz yanıt gelmeyince de ya bir de sen psikiyatri okumuşsun, bu davranışların ne diyemezsiniz. Kim olduğunuzu sanıyorsunuz ya da tam olarak ne bekliyorsunuz? Biz kimsenin rehabilitasyon merkezi değiliz. Bunlar temel iletişim ve görgü kuralları. Ailede veriliyor. Lütfen kendi hayatınıza odaklı olunuz. Sevgilerle..
Hayat cok kisa! Kurallari yik,
kolay affet, yavas öp, kalpten sev, kahkahalara bogul, yüzűnü güldüren, seni anlayan uzakta bile olsa bir telefon acip sesiyle seni mutlu edip huzurlu kilan hic kimseye sirtini dönme...
Hayat cok kisa!
Hayat kısa, kuralları yıkın. Hızla affedin, yavaşça öpün. Gerçekten sevin. Kontrolsüzce gülün ve sizi gülümseten hiçbir şeyden asla pişman olmayın.
Unorthdox
Unorthodox, Hasidik yahudi toplumunun katı kuralları ve inançlarına göre yetişmiş fakat kendini her zaman çevresinden farklı görmüş hissetmiş kendi içinde bambaşka şeyleri düşünen bir genç kızın hikayesi...
Yaşadığı şeyleri sorgulayan velhasıl sonunda bir Tanrı'nın varlığından bile şüphe duyan bir genç var karşımızda. Bunu katı bir topluluk içinde kendisine diretilen doğrulara rağmen yapıyor burası çok önemli!
Görücü usulü evliliğe zorlanan genç bir kadın, hayallerine koşmaya karar vererek kaçar. Hem bu evlilikten hem de dini topluluktan kaçmaya çalışan kadın, kendisine yeni bir hayat kurmak için Berlin'e yerleşir.
Geleneksel kuralların omzuna yüklediği yükleri taşıyamayan eşinin ve ailesinin baskısından kurtulamayan ve destek göremeyen kahramanımızın Berlin’e gidip yeni bir hayata başlama süreci aynı zamanda kafasındaki soruların cevaplarına ulaşmasını anlatıyor.
Filmin sonunda çıkartılan en güzel mesajlardan biri sığ düşünce ve yobazlık tüm dinlerde mevcut.
-Ee kitap okumayı bıraktık, bize ne milletin hayatından dedik. Yazmaya da vaktimiz yok.
-Şiir
-Romandaki hayat da şiirdeki kebap mı yani sende
-Seviyordun okumayı
-Kim çıkarmış onu ya sadece sıkılıyordum
-E hâlâ sıkılıyorsun.
-Ama artık bak suyum çıkıyor sıkılınca. Gül biraz canım, sen de ille beni adam edeceksin.
-Delirdin yine
-Ama yani sen de iyice abarttın. Ölüye sen ölüsün denmeyeceği gibi ne deliye sen delisin denir ne de haysiyetsize sen ..
-Kime denir.
-Adalet diye bir şey var canım. Üstelik yasalar da var görgü kuralları ve mantık falan.. canım ölü ne anlar ölü olduğundan? Çevresine diyeceksin ki helvası mirası işleri halledilsin. Delirmede de haysiyetsizlikde de bilgilendirmeyi çevresinde yapacaksın. Nası fikir? Böylelikle bilinen bir haysiyetsizliğin bilinmeyenkine göre tehlikesi azalmış olacak. Hem herkes şu dedikodu olayını yapsaydı fena mı olurdu, eğlenirdik gizlimiz saklımız ilahımız silahımız kalmazdı. Kadınlar müthiş yaratıklar, dedikodu nasıl bi nimet sen bilemezsin
-Dedikodu yapmamaya karar vermiştin.
-Doğru
Yıkılma Sakın
Sana durlanmış kelimeler getireceğim
pörsümüş bir dünyayı kahreden kelimeler
kelimeler, bazıları tüyden bazısı demir
seni çünkü dik tutacak bilirim
kabzenin, çekicin ve divitin
tutulduğu yerden parlayan şiir.