Barışın egemen olduğu toplumlarda korku yoktur. Savaş, hırslar ve menfaatler için, bir insan topluluğunu katletmektir. İnsan özgürce okumalı, özgürce uyumalıdır Otto Frank’ın da dediği gibi... ‘Özgürlük, kimsenin sana zarar vermeyeceğinden emin olarak uyumaktır... ‘
Barış içinde yaşamak dünyada ve toplumda en önemli ölçütlerden birisidir. Barış
_____SPOİLER İÇEREBİLİR_____
Yazarın Hayvan Çiftliği'nden sonra okuduğum 2. kitabıydı. Okurken hayvan çiftliğini anımsattı bana fazlaca(var olup olmadığı muallak olan bir düşman, geçmişin değiştirilmesi, yöneticilerin acımasız ideolojileri, halkın kandırılması, yazarın eleştirdiği şeyler ve üslübu gibi pek çok şey) Kitap bir distopya
Bir romandan fazlasını okudum..
Marquez' in Kırmızı Pazartesi kitabından bir alıntı ile başlamış Tarık Tufan.
" Beni öldürdüler, Wene Hala ! "
Bir kayboluşun hikayesi. Her anlamda kayboluş, daha çok ruhunun kaybolması ama.
" Kaybolmak ansızın başımıza gelen felaketlerden değil; bir zaman dilimine yayılarak, yavaş yavaş, insana
Dikkat Spoiler İçerir :) Veronika Ölmek İstiyor Paulo Coelho
‘’Herkesin ne olursa olsun hayatta kalmak için savaşım verdiği bir dünyada, ölmeye karar verenleri anlamak kolay mı?’’ diye sorar yazar ve sizleri genç yaşta intihara kalkışan Veronika’ nın dünyasına sokar. Yazarın sizi anlattığını düşünürsünüz kimi zaman, her şeyin tekrarlandığı her günün bir öncekine ve sonrakine benzediği bir trajedi değil
Dokuz yaşında bir çocuk Gaza,insan ticareti yapan babası Ahad’ın yanında büyüyor. Annesi Gaza’yı doğururken ölmüş. Gaza’ya da çocukluk değil,yükle dolu bir hayat başlıyor.
Ahad çok acımasız bir baba,her şeyden önce Gaza’yı insan kaçakçılığına zorluyor. Gaza 10 yaşında tecavüze uğruyor ve bunu sadece ortak şekilde çalıştıkları Yunanlı tekneciler Dordor ve Harmin’e anlatabiliyor.
Gaza nefretle dolu büyüyor. Kendinden,babasından hatta kaçakçılığını yaptığı o insanlardan bile. Neden kendi ülkelerini bırakıp da başka yerlere gittiklerini bir türlü anlamlandıramıyor ve haykırıyor:
“Sokağında savaş mı var? Ha? Evinin önünde insanlar birbirini mi öldürüyor? Git, çık, savaş sen de o zaman! Öl, yaralan, sakat kal!"
Ne kadar bir bakıma haklı olsa da bu haykırışlar Gaza’nın hayatını değiştirmiyor. Hatta asıl hikaye de bundan sonra başlıyor.
İşte tanıklık etmeniz gereken kısım da orası. Ben okurken bolca acı hissettim Gaza’nın adına. Aslında “9 yaşındaki bir çocuk nasıl bu kadar nefret edebilir ya?”, kafasına girebileceğiniz bir dönem de oluyor ama bence tam olarak bu değil. İnsan 9 da olsa 29 da hayat her şeyi hissettiriyor. Sınırlarınızı çok hafif de olsa zorlamak istiyorsanız,Hakan Günday bizler için yazmış!
Biraz uzun sürdü hepsini öğrenmem. Ne de olsa, anlaya anlaya gidiyordum. Anlaya anlaya gidince de yol uzuyordu, tabii. Ama acelem yoktu. Gittiğim yere kimse geç kalmıyordu. İstese de kalamıyordu. Çünkü nereye gideceğini bilen için geç kalmak yoktu.
Sorun da buydu zaten. Herkese, başka hayatların roman gibi gelmesi. Oysa sadece hayattı hepsi. Anlatınca roman olmuyordu
176 syf.
8/10 puan verdi
Otobiyografik üçlemenin son kitabı. Diğer kitapları okumadıysanız da okuyabileceğiniz ve okumanızı tavsiye ettiğim bir kitap.
Altı çizilecek, üzerine düşünülecek çok cümle var içinde. Devrime giden zamanlarda Maksim Gorki de bu yola baş koyan bazı insanların yanında bulunmuş, onlara çeşitli şekillerde yardım etmiş. Çok istese de üniversiteye gidemeyen Gorki, tanıştığı bu insanlardan öğrendiklerini aktarıyor bize. İnsanların neden diğer insanları bilinçlendirmeye çalıştığını, onlara neden düşünmeyi öğretmeyi çalıştıklarını ve kendisine öğretilmeye çalışılanlara mujiklerin tepkilerini. Pek çoğunu kendi ülkemizde de gördüğümüz manzaralar.
Tolstoyculuk, lüzumsuz adam, köylü/kentli, okumuş/cahil insan karşılaştırması işlenen temalar içinde. Hayatı sorguladığı bir kitap bu.
Gorki'nin yaşadığı hayat o kadar zor, o kadar acımasız ki kendini içinde bulunduğu pek çok kötü durumdan kitaplar sayesinde kurtarmış olması mucize. İnsan üzülmeden okuyamıyor otobiyografilerini.
Bir de başıma bir şey gelmeyecekse ben Mazlum Beyhan çevirilerini beğenmedim. Üç kitapta da akışta, sebep/sonuç ilişkilerinin yansıtılmasında sıkıntı vardı. Aynı durum Suç ve Ceza'nın Mazlum Beyhan çevirisinde de vardı. Bu yüzden başka çevirmenden okumaya başladım. Onu da paylaşacağım.
