Kırılan bir kalbin eskisi kadar atmadığını babamdan filan değil kendimden öğrendim. Ne zaman çarpıntım başlasa mutluyum derdim hep kendi kendime.Eskiler hatırlanınca acılar yeni oluyor galiba. Neyse....Pek beceremeyenlerdenim yaşamayı. Ama öyle pes edenlerden değil. Bir şeyler olsun diye çok şey yaptım, hiçbir şey olmadı. Aslında çok şey oldum.
Kırılan bir kalbin eskisi kadar atmadığını babamdan filan değil kendimden öğrendim. Ne zaman çarpıntım başlasa mutluyum derdim hep kendi kendime.Eskiler hatırlanınca acılar yeni oluyor galiba. Neyse....Pek beceremeyenlerdenim yaşamayı. Ama öyle pes edenlerden değil. Bir şeyler olsun diye çok şey yaptım, hiçbir şey olmadı. Aslında çok şey oldum.
Bir Yol Hikayesi
Saatler ilerledikçe daha da uzuyor yol, ya da sadece zaman donuyor belki. Durmak istiyorsun artık, biliyorsun herkes istiyor ama sen varsın sadece öne atılan, ilk kurban.
"Ramazan bir dursak." "Yok abi, daha yol çok önümüzde".
Bitmez ki böyle gide gide yollar. İstesen hep gidersin zaten. Önünde hep çok yol olur.
Kelimeler nereye gidiyorsunuz böyle, savaşamı Ölümün kum gibi kaynadığı çöl mü çağırıyor sizi , Oysa yenik çıkmıştınız savaştan, hayli yorgundunuz Dinlenecektiniz biraz,bir kaç şiirde keyfini çıkaracaktınız / Kelime olmanın, dilden dile dolaşmanın, mırıldanmanın.../ Vakit dünyanın sonbaharıydı, sevdiklerimizin de sonbaharı olacakmış meğer hayat , hiç bilmeden hiç istemeden,...
Sayfa 107 - KırmızıkediKitabı okudu
"Ruhunda gizemli bir ürpertiyle, onu çok güçlü bir şekilde etkileyen hedefinin peşinden acele ediyor ve küstahlığına şaşıp kalıyordu. Gözlerini, duygu ve düşüncelerini böylesine kör eden tanımadığı varlık ansızın başını çevirip ona baktı. Tanrım, ne mükemmel çehre! Göz kamaştırıcı beyazlıktaki muhteşem alın, akik parlaklığında güzelim
Sayfa 19 - Can YayınlarıKitabı okudu
Taş Parçaları
III
Madem arkandan ağlamamı bile çok gördün bana
Al bu taşlar senin olsun… O halde ve bundan böyle
Bütün davullar vursun, telleri kopsun sazların
boşluğa bağırsınlar, birlikte;
Kan kusacağız.
Kan kusacağız.
Bir Subay'ın Günlüğü (5)
Arkadaşlar Birkaç bölümü atladım...
Saat 18.00..
Alo...
Komutanım ben B.Cavuş.....
Bilgi vermek için aradım görevlendirmeniz çıktı.
Yarın tebliğ edilecekti lakin ben hazırlık yapmanız için bugünden aradım.
Teşekkür ederim.
Gülçin ne görevlendirmesi ne oluyor.
Nereye sürüklüyor bu hayat beni.
Ertesi gün.
Haberci geldi.
Komutanım sizi Kışla komutanımız çağırıyor dedi.
Hayır olsun dedim.
Kışla komutanı direk durumu anlattı Gülçin 3 gün önce şehit olan üst devremin yerine gidiyorum.
Bana izin verdi orada görüşmem geren kişileri personellerle sağlanacak iletişim için personel Şube yardımcı oldu.
Çıktım Gülçin çıktım ne yapacağımı bilmeden nereye gideceğim ben alışık değilim emrivaki yapılmasına hiç hoşlamam.
Gülçin güzel bi yemek yedim ama hiç böyle tadı falan yoktu sanki hep aklımda sorular vardı büyüzden kaçtım geldim yanına.
Napcam şimdi.
Biraz uyudu.
Şu numarayı arıym bakıyım.
Kapalı telefon.
Ah kafam orada telefon mu çeker.
Gülçin ben neyin hazırlığını yapacağım ki.
Bir valizim birazda mutluluklarım var ha bide sen.
Harbe Giden Kelime'ye Sitem
Kelimeler nereye gidiyorsunuz böyle, savaşa mı ölümün kum gibi kaynadığı çöl mü çağırıyor sizi, oysa yenik çıkmıştınız her savaştan, hayli yorgundunuz dinlenecektiniz biraz, birkaç şiirde keyfini çıkaracaktınız kelime olmanın, dilden dile dolaşmanın, mırıldanmanın...
Vakit dünyanın sonbaharıydı, sevdiklerimizin de sonbaharı olacakmış meğer hayat, hiç bilmeden, hiç istemeden, birlikte bir kışımız daha olur mu diye telaşlı yüreğimize, yavaş biraz, beni öldüreceksin, yavaş diyecektik, acıdığını söylemeyecektik elbet, nereye gidiyorsun ya hû diyemeden giden
Sayfa 106 - Kırmızı Kedi YayınlarıKitabı okudu
O kadar saçma bir döngüye girdi ki her şey nereye baksam senden bir şeyler karşıma çıkıyor. Geçti artik, bitti diyorum, unuttum onu ama hayat seni bana hatirlatmak icin her seyi yapiyor gibi. Herhangi birinin storisinde senin bana attığın şarkıya denk geliyorum, senin yeni aldım diye anlattığın takımın aynısını başkasında görüyorum, yanımdan geçen biri senin isminle başkanısını çağırıyor, yemekhanede yemek yerken güzel köylü dizisi oynuyor yine bana seni hatırlatıyor. Düşünüyorum artık izi geçmeye başlamışken çoğu şeyin, neden yeniden bunları fark ediyorum? Neden geride kalmıyor? Neden o şarkıyı duyunca canım acıyor ki. Olması gereken bu muydu? Bunları hak ettim mi? Nedenler, nasıllar kafamda o kadar uçuşuyor ki? Ne yapacağımı hiç bilmiyorum... Şu an yaptığım ise 'Daha Gidecek Yolumuz Var' şarkısını açıp uzun uzun dinlemek.
_İnsanIar, kuşIar gibi uçmayı, baIıkIar gibi yüzmeyi öğrenmişIer ama insan gibi yaşamayı öğrenememişIer.
_Görmek isteyenler için ışık, istemeyenler için karanlık vardır.
_Hiçbir şeyi kendisi kadar sevmeyen insan, sevdiği varlıkla, kendi kendisiyle baş başa kalmaktan çok hiçbir şeyden korkmaz. Her şeyi kendi için arar ama en çok kendinden kaçar.
İnsan onuruna yakışır bir hayat sürmek benim de hakkım değil mi? Şimdi uçsuz bucaksız bir ummanda rotasız dolaşıyorum. Nereye gideceğim belirsiz. Karşımdaki adada henüz tanımadığım birisi beni çağırıyor, sen olsan ne yaparsın?
Sayfa 64 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
