Canını sıkma hiçbir zaman işler yolunda gitmiyor diye.
Hayat kaynağının suyu karanlıktadır.
Gün olur kavuşur aydınlığa.
Başından felâket gitmeyen adam!
Sakınma üzülme.
Allah'ım çok gizli lütufları var.
İşlerin düzelmedi diye
Üzülme her geçen güne.
Unutma!
Sabır acıdır ama meyvesi
Çok tatlı olur.
Sayfa 70Kitabı okudu
"Beni duyuyor musun? Bu mektubu sana sesimi duyman için yazdım. Duyman ve kendini dinlemen için. Suyun yavaş yavaş ısındığını hissediyorsun. Tıpkı kazandaki kurbağanın suyu gibi. Biliyorum sen de yorgunsun. Hiçbir uykunun, pazarın, tatilin gideremeyeceği bir yorgunluk bu. Şehirden, ülkeden, avmlerden, televizyonlardan, işinden, arkadaşlarından, olan olmayan ilişkilerden, kendi hâletiruhiyenden yoruldun. Ama hiçbir şey yapacak hâlinde yok, biliyorum.. Kurbağayı kaynayan suya atarsan dışarı zıplar. Fakat soğuk suya konulup yavaşça ısıtıldığında bir türlü zıplamaz. Su kaynar, kurbağa kazanda ölür. Su yavaş yavaş ısındı, kaynamak üzere.
Bunlar son şanslarımız olabilir.. Eğer hâlâ geç kalmadıysak tabii.. Belki de yeni bir başlangıç yapmanın vaktidir..Yeni bir başlangıç için her şeyi yıkmanın vakti.. Yeni bir şeye başlamanın ve başlangıcın sihrine inanıyorum. Seninle yeniden karşılaştığımızda yeni hikayelerimiz olsun umuduyla, hoşça kalın!"
Can ManayKitabı okudu
Aşk değil bu - ya da belki öyledir ama bunun önemi yok. Aşkım bana ait ve onu canımın istediğine vermekte özgürüm, karşılık görmesem de fark etmez. Tabii görürsem harika olur ama olmazsa da sabretmekten başka seçenek yok. İçine düştüğüm bu kuyuyu kazmaktan vazgeçmeyeceğim; çünkü dibinde su bulacağımı biliyorum: hayat suyu.
Sayfa 98 - canKitabı okudu
Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana ya Rabbi taşınacak suyu göster, kırılacak odunu
kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin tütmesi gereken ocak nerde?
“İsmet Özel”
“Toprağı üzüntüden ayıklayışı
Sende kaybedebildiğim yani ey korkulu hayat
Taktığım tarafımızdan sevilen
Haklarımız esenliğimiz karanlığımız
Güzelliğin ellerin alnımla
Mızrağına seç önce seç kabarık alnımı
Fırlat kayaya kimliğini kişiliğini
Dişlerimin ortasına
Sar beni kumla ağaç kütükleriyle
Ki suyu geç beni kurulaArkamdan rüzgâr seğirtiyor
Ellerim dağdaki kulübeden ses ediyor
Orman uğultular kurt ulumaları
Aşkın omurgan
Yapışkan
Yak beni çocuğumsuzSenden ışıklandırılmış havuzlarımda
Ve gizli su yollarımda
Sözün ediliyorO sen sen
Gölgemi bırak beni sürme
Ben benimleyimİçim büyük sabırla haşlandı
İçim ey içim bu yolculuk nereye
Yine bir şehrin ölümünü başladır gibisin”
Sayfa 102
Evet yoldaşlar, yaşadığımız hayat nasıl bir hayattır? Açıkça söylemekten korkmayalım: Şu kısa ömrümüz yoksulluk içinde, sabahtan akşama kadar uğraşıp didinmekle geçip gidiyor. Dünyaya geldikten sonra yaşamamıza yetecek kadar yiyecek verirler; ayakta kalanlarımızı canı çıkana kadar çalıştırırlar; işlerine yaramaz duruma geldiğimizde de korkunç bir acımasızlıkla boğazlarlar. İngiltere'de, bir yaşına geldikten sonra, hiçbir hayvan mutluluk nedir bilmez, hiçbir hayvan dinlenip eğlenemez. İngiltere'de hiçbir hayvan özgür değildir. Hayatımız sefillikten, kölelikten başka nedir ki! İşte, tüm çıplaklığıyla gerçek budur.
"Peki, bu durum, Doğa'nın bir yasası mıdır? Ülkemiz, topraklarında yaşayanlara düzgün bir hayat sunamayacak kadar yoksul mudur? Hayır, yoldaşlar, asla! İngiltere toprakları bereketlidir; havası suyu iyidir yurdumuzun; bugün bu ülkede yaşayan hayvanlardan çok daha fazlasına bol bol yiyecek sağlayabilir. Yalnızca şu bizim çiftlik bile bir düzine atı, yirmi ineği, yüzlerce koyunu besleyebilir; besleyebilir ne demek, onlara bugün bizim hayal bile edemeyeceğimiz kadar rahat ve onurlu bir hayat yaşatabilir. Öyleyse, bu sefilliğe neden boyun eğelim? İnsanlar, emeğimizle ürettiklerimizin neredeyse tümünü bizden çalıyorlar. İşte, yoldaşlar, tüm sorunlarımızın yanıtı burada. Tek bir sözcükte özetlenebilir: İnsan. Tek gerçek düşmanımız İnsandır.
Suyu olmayan yaşam
Köprüsü olmayan hayat
Ve
Kalbi olmayan insan