Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
2
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Böylece hayatımda bir kez, Tanrı beni bir tahtın basamaklarında dünyaya getirmiş gibi güçlü hissettim...
Sayfa 548 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Yani, hayatımda kesinlikle aşkı bekliyorum ama oturup kaderin bunu gerçekleştirmesini bekleyecek hâlim de yok.
Kader enayiler içindir.
Aşk ise plancılar için.
Sayfa 8Kitabı okudu
Kızdığımı nadiren belli ederim. Teessürümü de hiç göstermem. Herkes beni keyfi yerinde, daima gülen biri sanır. İşte bunun için yazılarım çok dertlidir. Hayatımda gösteremediğim teessürümü yazılarımda gösteriyorum.
Sayfa 53Kitabı okudu
Bana boyle uygun gorulen, gem vurulmaz ozlem ile yasayabilmek...
Utkumda kaliyor onunla anilastirdiğim her sıradan an.
oyle uzak hissediliyor ki sensiz dun, oyle ulasilmaz ki senli yarinlar....
Bogazda dugumleniyor gozlerimin sensiz kalinca doldugu anlar, cok sevdigin sokak kedileri gibi savruluyorum tozlu kalmis duvar diplerinde... yazamiyorum sensiz kaldikca mutlu zamanlari, tadamiyorum sen yokken limonlu dondurmanin eksiligini...
Unuttugumu hatirlayamiyorum, sensizlikte ne yapardim ben, bir hicmisim sen karsima cikmadan once.
Hayat kendi mecburiyetinde akarken bir an oluyor, kafamin icinde ani bir duraksama yasiyorum, yuzume sevimli ama dısaridan gorundugunce aptal bir gulumseme geliyor,seni hatirliyorum :) gunun dokuzu,biri,besi,yedisi...
Derin bir offf cekiyorsun, bazen asikar bazense icten... sanki nefes alabilmek icin kokun gerekiyormus gibi hissediyorum.
İcim titriyor, ellerim terliyor, yuzumu ates basiyor.
Vallahi ben hayatimda o andan baska bagira bagira "keske, keske" diye ic gecirmedim gelmis-gecmis safsata ozlemlerimde.
Kokunu icime cekememisligimin, ipegin kiskandigi saclarina dokunamamisligimin, cakir gozlerinde kaybolamamisligimin kalemi kirilmis hukmunu tasiyorum kalbimde...Burnumun diregi aciyor ozleminden, kaliyorum oyle.
Caresizligimin bir baska kelimeyle dile getirilisi aslinda bu...fotografina bakarsin, arar konusursun ama sonra... ya kokusu dersin.
Bugun ise; senli dunler bogazimda bir bicak kesisi...bugun hiclikle sana olan ozlemim arasinda kalp agrisina muptela edilmisim...
youtube.com/watch?v=x7tFD0H...
"İnsan şu klişenin, amor vincit omnia sözünde gerçek bir anlam gizli olduğunu düşünmek istiyor. Ama şu kısa ve acıklı hayatımda öğrendiğim bir şey varsa eğer, o da bu sözün yalan olduğudur. Sevgi her zorluğun üstesinden gelmez. Geleceğine inanan da tam bir ahmaktır..."
Sayfa 271 - Pegasus
〖 İyi Geceler 〗
Kimse hakkında kötü düşünmekten yana değilim.Fakat benim hayatımda acıya sebep olan herkesin,bir gün aynı şeyi yaşamasını görmek isterdim.Çünkü bazen anlamak, yaşamaktan geçer.
ölümüne savunduğum özgürlüğümle varlıkların ve gerçeğin bütün anlamlarını, bütün yüzlerini görmek isterdim…
Kendilerinden tiksinen insanların o sıkıcı gölgesi vurunca günlerime artık uzaklara gitme vaktinin geldiğini anlardım…
O sıkıcı gölgeyi çocukluğumdan bilirdim. Çünkü bütün vaatleri anlamsızlaştırmaya başlardı o sıkıcı gölge. Zaten hep aynı
Ne yazık ki efendim ben Jüpiter diye birini tanımıyorum, hayatımda böyle biriyle içki içmişliğim yoktur.
Bir önümdeki kâğıda bir de kanlı ellerime bakıyordum. Neden ellerimin kan dolu olduğunu hatırlamıyorum, belki de yine birilerinin ruhunu öldürmüştüm. En iyi yazarlar ruh katilleridir. Daha iyi yazabilmek için kendi ruhumu öldürüyordum. Öldürdüğüm ruhların kanları mürekkep olmuşlardı kalemime. Ben ise yazıyordum, durmadan. Kurduğum muhkem cümlelerin tesiri altındayken, ruhum bilincimin önüne geçiyordu. Naif kelimeler satırların üzerine düştükçe arkamda bir gölge bırakıyordu. Yazmaya mahkûmdum, bunun için yaratılmıştım.
Önceki hayatımda Afrodit ile sevgiliydim. Dünyaya 1911 yılında gelseydim Baba Vanga olurdum. Milattan önce yaşasaydım Kleopatra olarak doğar Roma’ya kraliçe olurdum. 1533 yılında bir bebek olsaydım Montaigne olurdum.
Demek ki beni bir türlü sevemiyordu. Hakkı vardı. Beni hayatımda hiç, hiç kimse sevmemişti.
Hayatımda mutlu günlerim olmuştu elbette, ama mesele sadece mutlu olmak değildi. Önemeli olan yaşadığını, hayatın bir anlamı, bir değeri olduğunu hissetmekti.
