beni dar canlarda değil
bir bulutun seyrinde düşün;
burada, ortasında
sıçraya sıçraya kabaran alevlerin
“Bazan düşünmek acı veriyor bana
İçimde yırtılarak uzaklaşan çayırları”
insan olduğunu anladığı tek yer düşleriydi.
“Şimdi bir keder
amansızca dağlıyor ciğerlerimi,
umudu acıyla arkadaş kılıyor
yayla yoğurdu yemiş bir yiğidin
yırtarak mavi iş gömleğini
yanık bağrında açan
hayatın ta kendisi”
başlangıçta diyalektik vardı
O güne kadar, adını bile duymadığım "bir Acem şairi"nden; gergin ve gerilimli, bir "yatılı" lise ortamında, iki rubai okuyup, allak bullak olmuştum: Dilimize 'Kilisli' Rifat Bey, "Divan" üslubuyla çevirmişti: ne yağlı ne gevşek; felsefesi katı -hatta merhametsiz- bir üslup; son derece yoğun, bir
Sayfa 9 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Sebeb-i Telif
İsmet Özel, Şiirler
Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
yaprakla yağmurun aşkı meselâ
kim olsa serpilen coşturuyor bizi
imreniyoruz başkalarının mahvına.
Yağmur mahvoluyor çarparak
kendini parçalıyor mâşukunun açılan kıvrımında
yaprak dirimle irkiliyor nazlı ve mağrur
silkiniyor vuran her damlayla.
Başkalarının aşkıyla başlıyor
bir yol kavşağındasın ve senin
değişmek için çırpınıyor kaderin.
haykır acını ey halk
bu kara dumanı dağıt