Taşınma sebebiyle birbirinden ayrılan iki arkadaşın (Ahmet ile Zeynep, 11-12 yaşlarındalar) birbirlerine yazdıkları mektuplardan oluşuyor kitap. Kitap hem akıcı, hem eğlenceli hem de öğretici. Hepimizin bir şekilde hayatımızda tecrübe ettiği şeyleri küçüklerin gözünden mizahi bir şekilde veriyor. Aslında çocuklardan önce ebeveynlerin ve büyüklerin okuması gereken bir kitap. Belki birçok kişi Aziz Nesin isminden dolayı kitaba mesafeli yaklaşıyordur, ya da toplumun büyük bir kesminin zaten böyle bir kitaptan haberi yoktur. Ama Zübük filminin (en sevdiğim Kemal Sunal filmlerinden) de Aziz Nesinin bir kitabından uyarlama olduğunu bilmezler. İşte ülkemizdeki sıkıntı da budur bence. Görüşleri farklı olan insanların fikirleri, eserleri, hayat tarzları üzerinde durulmaz ve bırak şunu, bunu, şucuyu diye bir kalemde sileriz insanları. Oysaki birbirimizden öğreneceğimiz o kadar çok şey vadır ki! Neyse mesajları bırakayım. Benim dikkatimi çeken bir husus oldu kitapta. hababam Sınıfının meşhur bir sahnesi vardır. Müfettişin romayı kim yaktı, İstanbul ne zaman fethedildi, ilk halife kimdir sorusuna verilen komik cevaplarla ilgili sahnenin oldukça benzeri var kitapta. Kitaptan alınmış olmalı diye düşünüyorum. Neyse saadete gelelim. Okuyun, okutturun ve kitaplığınızda bir tane bulundurun efendim.
