Nilüferler
...Neden bu çiçekleri hep bir şeylere benzetmek için kullandıklarını ancak büyüyünce anladım. Yalnızca bu çiçekler, hep bir yerlere gidecekmiş gibi azade ve özgür oluyorlar ama küçük bir havuzun içinde bir yere gitmeden yaşıyorlardı. Hayat da böyle bir şeydi benim için; hep bir yerlere gidecek gibi duran, yalnız ve bir yere gitmeyen bir çiçek. Bütün bir hayatın özeti buydu.
Bende bir yere bağlanmadım ve bir yere gitmedim, öyle solgun nilüfer gibi bir havuzun içinde yalnız başına durdum, köklerimi salamadım, ne, olduğum yere sağlamca yerleştim, ne, başka diyarlara kaçabildim....
Ahmet ALTAN
Ah tahterevalli!
Ey hayatın özeti!
Kısa aralıklarla alçalma ve yükseliş …
Güçlüyle zayıf arasında kurulamayan denge!
Ey paylaşmaktaki heyecan!
Senin için gelmiştim buraya
Beni ancak sen teselli edebilirdin.
İşte ay ve güneş de tahterevallide. Güneş tepede ayaklarını sallarken ay güneşi heyecanlandırmanın keyfini yaşıyor. Güneşin yere değince ayakları, ay gökyüzüne nasılda yaklaşıyor!
İşte tahterevallinin önünde uzun kuyruklar oluşuyor. Aşk ve ihanet sıranın kendilerine gelmesi için sabırsızlanıyor, zulüm ve adalet ilk önce kim oturacak diye tartışıyor, hoşgörüyle kalabalık, hasretle vuslat, pişmanlıkla hoyratlık, cimrilikle cömertlik, vefayla nankörlük sırada bekliyorlar.
O da ne, enaniyet kalabalığı yararak ilerliyor. Ay ve güneşi tahterevalliden indirip, tek başına oturuyor bir ucuna ve öylece bekliyor aşağıda.
Sevgili Dost,
Tahterevalliye tek başına binen, aşağıda durmayı hak eder.
Sevgili Dost,
Gel ve Yüksel!
Sayfa 45 - Şule Yayınları
Neden çiçekleri hep bir şeylere benzetmek için kullandıklarını ancak büyüyünce anladım. Yalnızca bu çiçekler, hep bir yerlere gidecekmiş gibi azade ve özgür oluyorlar, ama küçük bir havuzun içinde bir yere gitmeden yaşıyorlardı. Hayatta böyle bir şeydi benim için;hep bir yerlere gidecek gibi duran, yalnız ve bir yere gitmeyen bir çiçek. Bütün hayatın özeti buydu. Ben de bir yere bağlanmadım ve bir yere gitmedim; öyle solgun bir nilüfer gibi bir havuzun içinde yalnız başıma durdum, köklerimi salamadım, ne olduğum yere sağlamca yerleştim, ne başka diyarlara kaçabildim, içinde durduğum havuzla birlikte kirlenip eskidi. Bana bakanlar, beni seyredenler, beni sevenler oldu, ama kimse yakasına takmadı beni, kimse odasına koymadı, kimse beni sulayıp büyütmek için uğraşmadı. Onlara ihtiyacım olmadığını, havuzumda tek başıma yüzebildiğimi düşündüler, bende yüzdüm, kederi, yalnızlığı, kirlenmeyi öğrendim ve hayata benzedim. Ne garip başka bir şey olmak da istemedim, beni beğenmeleri yetti bana...
Sayfa 59 - Can yayınlarıKitabı okudu
Bazı sabahlar rüya görmeden uyanıyorum. Bu öyle bir his ki abi, boşa geçirilmiş bir hayatın sonunda son nefesini verirken, gözünün önünden film şeridi gibi geçmesini beklerken hayatının, film şeridinin boş olması gibi. Gecenin anlam ve önemi rüyalar olmalı. Günün özeti gibi olmalı. Geleceğin fragmanı gibi olmalı. Olmalı abi olmalı. Hiç rüyasız sabahlar olmamalı. Sabahlarımızı etkileyecek rüyalar hatırlamalıyız. Gecemizi tedirgin edecek rüyalara uyanmalıyız. Uyanmalıyız abi. Rüyaların en önemli kanıtı uyanmak değil midir?
Sayfa 20Kitabı okudu
