Duygularımızı , derelerde hiç durmadan akan sulara benzetirim.Doğduğumuzda o derenin suyu pırıl pırıldır, berraktır. O dereye güzel şeyler atarsanız suyun parlaklığı giderek artar ama hayat hep güzel şeyler yaşamamıza izin vermez.Dereye attığımız her sıkıntı , her kaygı , her üzüntü derenin rengini bulanıklaştırır.Hele ki attıklarınız içinde bolca acı varsa , su kapkara olur.
