Hayat demek umut demek
Hep böyle kötüye, daha da kötüye gittiği düşüncesi var ya her şeyin. O yok bende. Kişi hayatıyla topluluk hayatının hatta millet hayatının aynı olduğunu düşünüyorum ben. Hayattaysan bu aynı zamanda değişebilirsin de demek ya... Dönebilirsin. Kirlendin diyelim, temizlenirsin. Saptın, düzelirsin. Yalan söyledin, doğru söylersin. Hayat demek umut demek bana göre. Ama diğer türlüsü işimize geliyor tabii. "Biz bitmişiz ya! Zaten herkes çalıp çırpmıyor mu? Her şeyi mahvettik. Bizden bir yol olmaz. Kimse kitap okumuyor." Bu gibi laflar çok flu, konforlu ve gri bir alan yaratıyor. Bir de öznesi yok. Tamamen gayri şahsî. Hâlbuki tam tersi, konu tümüyle şahsîdir. Kişisel algılayacaksın yani. Bir mıh bir nalı, bir nal bir atı, bir at bir komutanı, bir komutan bir orduyu, bir ordu bir ülkeyi kurtarır diye bakacaksın. Kurtarmayı, silsileyi falan da geç aslında. Yamuk bir mıh olacağına düzgün bir mıh ol yahu! Bu yeterlidir.
Alıntı
İlber Ortaylı Hürriyet gazetesi köşe yazısında
SAİD HALİM PAŞA
5 ARALIK 1921 günü son devir Osmanlı siyasi hayatının en kültürlü Batı’yı ve Doğu’yu tanıyan, beş dilde okuyup yazan mensuplarından Said Halim Paşa, Malta sürgününden sonra adeta zaruri olarak ikamet ettiği Roma’daki evinin önünde Arşavir Şıracıyan adlı bir Ermeni terörist tarafından öldürüldü. Burada Paşa’nın 1915 yılında
