"Bunaldım herhalde. Zor bir dönemdi ama hüzünlü, huzurlu ve güzel bir yanı da vardı. ölmeden önce ne dedi biliyor musun? 'Herkesin favorisi olmaya çalışma. Git yalnızca eğlen.' Bu gerçekten etkiledi beni, 'herkesin favorisi' demesi. Çünkü doğru. Oyle olma baskısı hissediyorum gerçekten de. Sence öyle miyim? Sanırım asla yeterince iyi olduğumu hissetmedim. Benim için sağlıklı olacak böylesi muhtemelen, hayatla yalnız başıma yüzleşmek zorunda kalmak, anlarsın ya.”
Hayatla yüzleşmek konusunda ne kadar sağlam durursak duralım, hayat içinde sakin ve güvenli emniyet bölgelerine ihtiyacımız var. Gerilimlerimizi üzerimizden atacağımız ve kendimizi onaracağımız yerler. Tefekkür kaleleri, meşguliyet alanları, dost ve yâren çevreleri. İçine girmekle dış dünyanın belalarından bizi koruyan muhafazalı alanlar. Ruhun rahata erdiği yerler olsun hayatımızda, çocuklaşabildiği, neşeyle ve bir tehdit altında hissetmeden özgürce dolaşabildiği geniș çayırlar.