Felsefeye yabancı olanlar, onun "boş konuşma olduğunu söylerler. Yaşamın hızlıca akıp geçtiğini, bu yüzden daha çok koşuşturmayı ve düşünmeden yaşamayı gerekli kıldığını düşünenler, hayatta yapılacak pek çok önemli iş varken, felsefeyle uğraşmayı çok gereksiz bulurlar. Hayatları koşuşturmadan ibaret olup, hep yüzeyde kalan insanların, birtakım önemli konulara kıyısından köşesinden ilişenleri "Felsefe yapma" diyerek azarladıkları bile olur. Oysa felsefe yapmak "hayatla doğrudan ilgilenmek" ve yaşamla yüzleşmek düşüncesinden ayrı tutulamaz.
Felsefi düşünen, her şeye sorgulayarak felsefi bir tutumla yaklaşan insan, bu anlamda, hayatı ıskalamayan insandır, o, hayatın yüzey tabakasının ötesine nüfuz edebilen bir kişidir..
Sayfa 2
Öncelikli olarak insan dünyaya kattıklarıyla, verdikleriyle bir ferahlık ve anlam kazanır. Ortaya koyduğu eserler, değerler ve hatta muhabbetler insana bir anlam duygusu bahşeder. İkinci olarak ise dünyanın bize verdikleri hayatımızın anlamını belirler. İnsan; ait olduğu ailesi, arkadaşları ve yurduyla, memleketiyle bir anlam kazanır. Hayatı anlamlandırmanın üçüncü yolu ise kaderi sevmek ve ona rıza göstermektir. Yaşadığı her ne olursa olsun başına gelenleri kabullenmek, yazgısıyla kavgaya tutuşmadan hayatla yüzleşmek insanın anlam coğrafyasını genişleterek ona yeni kapılar açar, varoluşsal boşluğu kapatır ve çözümler.
İnsan gündelik hayatla tükendiğinde derin endişelerden ve kendini derinlemesine incelemekten uzaklaşır.
