Yaşam Bilgeliği Üzerine AforizmalarArthur Schopenhauer · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20196,9bin okunma
Bir Kaç Naçizane Tavsiye
Ben ne istediğini bilen, ne istemediğini gizlemeyen ve benden istenilene de kendi nezdimde red veya onay verebilen bir kadınım. Benim tutarsız, Aklından, kalbinden ve ağzından ne çıktığı belli olmayan, saygısız ve toksik hiç bir sevgiye, ilişkiye, arkadaşlığa, dostluğa, insanı ilişkiye ihtiyacım yok olamazda. Kıymet vermeyi de öğrendim kıymet
Başarısızlık yalnız egonun dünyasında vardır, zira ego yargılar. Oysa hayatta öğrenmemizi ve gelişmemizi sağlayan tek şey deneyimlerimizdir.
ve çok geçten daha kötü bir şey yoktur hayatta
yalnız kalmaktan daha kötü
şeyler de vardır hayatta
ama genellikle
bir ömür alır bunun
farkına varmak
o zaman da
çok geçtir
ve çok geçten
daha kötü
bir şey yoktur
hayatta
Sayfa 98 - ParantezKitabı okudu
Birçok erkeklerin, sürekli anlaşmazlıklara yol açan huysuzlukları vardır; bunlar, evliliğin erişilmez güzelliği olan evin ahengini bozar. Erkeklerin çoğunda küçük taraflar vardır; küçüklüklerse nifak kaynağıdır. Kimi erkek afif ve faal, ama sert ve haşindir; kimi erkek iyi kalbli ama inatçı olur; kimisi karısını sever, fakat isteklerinde kararsızdır; kimisi bir ihtirasa kendini kaptırır, duygularından borç öder gibi sıyrılır; kimisi zengin eder, hayatta tat tuz bırakmaz. Hülâsa toplumda yaşayan insanlar, kendilerine belli bir kusur isnat edemediğimiz halde, mükemmel olmaktan çok uzaktırlar. Fikir adamları ise barometreler gibi değişirler. Yalnız dâhilerdir ki doğuştan iyidirler.
Sayfa 32 - Milli Eğitim Yayınları 1965 BaskısıKitabı okuyor
Hayat yalnız olabilirmiş ve daha barışcıl hale gelebilirmiş diye düşünürsünüz. Bazen hayatta yalnız olmak, yarım insanlarla çevrili olmaktan daha iyidir. İnsanlara laf anlatmayı bırakırsınız, uzun paragraf göndermeyi bırakırsınız, yalvarmayı bırakırsınız, insanların size nasıl davranacaklarını söylemeyi bırakırsınız ve yürümeye, devam edersiniz. Kendinizden mi uzaklaşıyorsunuz diye korkarsınız.
Unutma..
(...) senin dertlerin kimsenin umurunda değil. Bu hayatta tek başınasın ve başkalarından medet ummanın bir manası yok. Kendi sorunlarını yalnız kendin çözersin. Kimseye ihtiyacın yok.
Sayfa 233Kitabı okudu
Askerlikte herkese verilen klasik bir öğüttü, önden gitme alnına vururlar, arkadan gitme sırtına vururlar. Bir de buna benzer bir ata sözü de vardır, yukarda yatma yel alır, aşağıda yatma sel alır. Bu nedenle insanlar, ortada olmayı seçecek şekilde evrimleşmişlerdir. Bu da büyük çoğunluk demektir. Yani bir tür sürü güvenliği.
Toplumda ise en
“Sözlerime gücenmeyin!” dedi. “İlerde arkadaşlığımızı bulandırması ihtimali olan şeyleri açıkça konuşmaktan çekinmemeliyiz. Bu gibi meselelerde korkaklık zararlıdır… Ne olur? Anlaşılmayacağımızı anlarsak veda eder ayrılırız… Bu o kadar mühim bir felaket mi? Hayatta yalnız kalmanın esas olduğunu hala kabul edemiyor musunuz? Bütün yakınlaşmalar, bütün birleşmeler yalancıdır. İnsanlar ancak muayyen bir hadde kadar birbirlerine sokulabilirler, üst tarafını uydururlar; ve günün birinde hatalarını anlayınca, yeislerinden her şeti bırakıp kaçarlar. Halbuki mümkün olanla kanaat etseler, hayallerindekini hakikat zannetmekten vazgeçseler bu böyle olmaz. Herkes tabii olanı kabul eder, ortada ne hayal sükutu, ne inkisar kalır… Bu halimizle hepimiz acınmaya layıkız; ama kendi kendimize acımalıyız. Başkasına merhamet etmek, ondan daha kuvvetli olduğumuzu zannetmektir ki, ne kendimizi bu kadar büyük, ne de başkalarını bizden zavallı görmeye hakkımız yoktur… Artık gidelim mi?”
Sayfa 89Kitabı okudu
Şehrin ışıkları altında yürümeye devam ederken, hayatın mazi tarafında kalan yıllarımı düşündüm. Tozlu raflarda yalnızlığa terk edilmiş kitapların arasına konulan eskimiş takvim yaprakları gibi uzakta duruyor geçen güzel günler. Onları bulmak ve bir daha o günlere gitmek imkansız. Biliyorum, güzel günlerin kıymeti gidince anlaşılır.
Gidip de dönmeyen güzel günlere dargınım. Dünya rahat yeri değil bilirim. Dile söylemek kolay, kalbe anlatmak zor. Hayat imtihanı ağır olur bazen. Yaslanacak bir omuz ararız yakınımızda bizi anlayan.
Hayat, geriye asla dönülemeyecek bir sûrette biz zaman ve mekânla kayıtlı olan fâniler için geleceğe doğru akıtılıyor tüm zaman ve mekânların Sahibi tarafından. Allah (cc), O' dur kudreti her şeye yeten.
Geçen yıllar, sıkıntıyla geçmiş olsa bile yine de özlem duyuluyor o yıllara. Hayat gidiyor diye mi bu özlem? İnsan hayatta olmayı seviyor. Bu hayatın sona doğru gitmesini ve bir gün son bulmasını istemiyor. Sonlu bir hayata kalp razı değil çünkü. Dinle kalbini, duyacaksın. Biraz yalnız kaldığında anlayacaksın. Bazen yalnızlık iyi gelir.
“Kalb, ebedü’l-âbâda müteveccih açılmış bir penceredir. Bu fâni dünyaya razı değildir." diyerek bu hakikate ışık tutar Bediüzzaman. Ey dost! Bu yazıyı okurken sen de sonsuzluğu düşün ve hakikat penceresinden bakarak kalp ve ruhunun sesini dinlemeye çalış veya benim gibi yalnız bir gece yürüyüşüne çık, kendini dinle, kalbini dinle, vicdanını dinle.
'Bir Gece Yürüyüşünde' başlıklı yazımızdan
Yoldan Geçerken/ Mehmet Kazar
5 Ocak 2021
