Hayat yalnız olabilirmiş ve daha barışcıl hale gelebilirmiş diye düşünürsünüz. Bazen hayatta yalnız olmak, yarım insanlarla çevrili olmaktan daha iyidir. İnsanlara laf anlatmayı bırakırsınız, uzun paragraf göndermeyi bırakırsınız, yalvarmayı bırakırsınız, insanların size nasıl davranacaklarını söylemeyi bırakırsınız ve yürümeye, devam edersiniz. Kendinizden mi uzaklaşıyorsunuz diye korkarsınız.
Askerlikte herkese verilen klasik bir öğüttü, önden gitme alnına vururlar, arkadan gitme sırtına vururlar. Bir de buna benzer bir ata sözü de vardır, yukarda yatma yel alır, aşağıda yatma sel alır. Bu nedenle insanlar, ortada olmayı seçecek şekilde evrimleşmişlerdir. Bu da büyük çoğunluk demektir. Yani bir tür sürü güvenliği.
Toplumda ise en
Kalabalık Tuzağı
Aldığımız kararları bir düşünün: hangi diziyi izlediğimizi, hangi kitabı okuduğumuzu… Bazen bu kararları alırken çok da detaylı düşünmüyoruz. Her kitapçıda ve dizi izleme platformunda en çok tercih edilenler ayrı bir kategori içerisinde karşımıza çıkıyor ve o an karar veremiyorsak bu kategorilerden kalabalığın neyi tercih ettiğine bakıp seçimimizi
Bi' kadın seni seviyo'sa sana aittir
Mutlaka bi' fotoğrafın vardır bi' yerinde odasının
Onu kaldırtma
Bi' kadın seni seviyo'sa
Uyumadan önce dua ediyordur
Senin adınla başlayan dualar
Ya da biten senin adınla
Hayatta her şeyi sorgulamak istiyorum.Neden,niçin,nasıl,ne zaman? Anlam veremediğim birçok olay var.Anlam kazanması için kanıtların var olduğu durumlarda var ancak bu asıl meseleyi değiştirmiyor.Neden ben demeler bitmiyor,isyana kaçan hâl ve tavırlar son bulmuyor.Her yeni güne başlarken dindirilemeyen ayaklanmaların uğultulu gürültüsü bizi yalnız bırakmıyor.
Biricik fındığım'a
Yalnız bi korkunun neticesi olabilir mi?.. Belki.
Kızım, zaman o kadar kötü ve acımasız ki... En köklü ağaçların bile bir anda devrilebildiği fırtınalı bir hayatta bir fidan nasıl ayakta kalabilir diye daha şimdiden endişeliyim.
Kitaplarla tanışmam
Kitaplarla tanışmamış olma fikri bile korkunç olabilir.Şu an hissettiklerimi hissetmemek asla istemezdim.Gözlerim açıldı kitapları gördüm. kendimi, gerçekleri, hayatımdaki güzellikleri kitaplar sayesinde gördüm kitapları ise 
Remziye Baytar öğretmenim sayesinde gördüm.Sanki sözleriyle hayatımı bir parmak şıplatmasıyla aydınlattı o an adeta dönüm noktasıydı benim için 💜 Herkes mutlaka kitap okumalı çevresindekilere okutmalı kimse bu duygudan mahrum kalmamalı çünkü bu duyguyu başka bir şeyden alamazsınız farklı ve özel bir duygu kitaplarla tanışmadan önce kitap okumaktan sıkılırdım ya da boş zamanda yapılabilecek bir zaman geçirme metodu gibi düşünürdüm ama asla öyle değilmiş kitap okumak nefes almak gibi gün içinde yapmam gereken önemli bir şartmış. Sınava hazırlanıyorum mola verdiğim 10 dk da bile açıp kitabımı okuyorum bu süreçte de bana katkısı en çok kitap okumak olacak eskiden sınava hazırlanıyorum zaman kaybı olur derdim şu an utandım söylerken 🫣ama çok mutluyum kitaplarla artık çok güzel ve sonsuz bir bağım var. Okumam gereken kitaplarım listelenmiş durumda o kadar merak ediyorum ki okuduğum kitapların akıcı sürükleyici oluşunu bile geçtim bir sonraki kitaba geçme heyecanı yaşıyorum ve o mutlulukla sayfayı çeviriyorum dilerim ki herkes bu duyguyla tanışır en büyük arkadaşlık kitaplardır. en gerçek bağ kitaplarla kurulan bağdır. Yalnız hissettirmez size kendinizi hatırlatacak olan kitaplardır. Kitapları çok severseniz yalnızlık nedir bilmeyeceksiniz✨ Unutmayın ki bu hayatta en kıymetli hediye zamandır bu zamanı kendinize harcayın en çok kendinize🎀💐🩷
Fırtına dindiğinde nasıl hayatta kaldığını, bunu nasıl atlattığını anlamayacaksın.
Aslında, fırtınanın gerçekten dinip dinmediğinden emin olmayacaksın.
Yalnız bir şeyden emin olacaksın.
Fırtınadan çıktığında fırtınaya giren kişi olmayacaksın artık..
• Sahilde Kafka, Murakami
Evrimsel tarihimizin büyük bir kısmında atalarımız kabileler halinde yaşadı. Kabileden ayrılmak -ya da daha kötüsü, dışlanmak-bir ölüm fermanıydı .” Yalnız kurt ölür ama sürü hayatta kalır.”
Bu arada başkalarıyla iş birliği ve bağ kuranlar daha güvende olmanın, çiftleşme fırsatlarının ve kaynaklara daha fazla erişimin keyfini sürdüler.
Charles Darwin’in belirttiği gibi ,”insanlık tarihi boyunca iş birliği ve doğaçlama yapmayı en etkin şekilde öğrenenler baskın gelmişlerdir. “ Sonuç olarak en derin insan arzularından bitir, ait olmaktır.
Ve bu kadim tercihin modern davranışımız üzerinde güçlü bir etkisi vardır.
Atomik Alışkanlıklar
"Çünkü bir mektupla ya da hatıra defteriyle mesela, her kim ki birinin içini açarsa, orada kendini görecekti evvela. Çünkü yürekler birbirine tutulmuş aynalar gibiydi hayatta. Hepsi yan yana ve iç içe sırlanmıştı. Ama insan ne bilsin, kendini tek sanır; kanını yalnız akıtmaya, yarasını yalnız sarmaya, sancısını bir başına çekmeye çalışırdı. Halbuki bir başkasının içini açsa, bir görse orayı, yalnız olmadığını anlayacaktı."
Saklı Bahçeler Haritası, Nermin Yıldırım
Bence baba haklı çünkü hayatta maddiyatla ilgili hiç sıkıntı yaşamamış biri, dayanaklarını kaybedip ortada dımdızlak kalabilir. En azından bi tecrübenin olması dar zamanda ışık olabilir. Şimdi babamın ilerde de eşimin parasını harcayabilirim. Ama ya eşim böyle hayırlı biri çıkmaz beni darda koyarsa? Ya eşimi yitirirsem ve ileriki yaşlarımda yalnız kalırsam? Aklıma bi sürü ihtimal geliyor ve hepsinde de sonuçta elimizde kadın erkek fark etmez bi zanaatin mesleğin olması gerektiğini düşünüyorum. Zaten topluma en iyi katkılardan biri de budur.
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
kendimi bir hiçliğin,
parçası gibi hissediyorum.
dipsiz bir kuyudayım...
çünkü bugün,
sonsuzluğun başlangıcı.
Yalnızlık
Babamızın, anamızın hayatta bulunması, eşiniz ve çocuklarınızın olması, akrabalarınızın, dostlarınızın çokluğu, sizleri yalnızlıktan uzaklaştırıyorsa az düşünüyorsunuz demektir.
Sel gibi insan akan caddeler, tıklım tıklım dolu kahveler, sinemalar, konferans salonları, hele de miting meydanları... Buralardaki yüzlerce, binlerce aşina simaları görüp de yalnız olmadığınıza inanıyorsanız bence hiç düşünmüyorsunuz...
Söylediklerimden dolayı ''Çok karamsar duygular içinde'' diyebilirsiniz. Benim de yakınlarım, dostlarım, sevdiklerim var. Ben de sevinir, üzülürüm. Nerede, niçin sevindiğimin, nerede üzüldüğümün ölçüsü ayrıdır. Usulü ve zamanı ayrıdır.
Dünyamızdaki insanlar mezardaki ölülerden daha yalnız olduklarını idrak edemeden mezara giriyorlar.
Binlerce sahifelik kitaptaki herhangi bir noktanın yalnızlığı ile sizin yalnızlığınız arasındaki farkı izah edebilir misiniz? Hayır.
Hareket etmeniz, nefes almanız, konuşmanız vb. farklı şeylerdir. Bu farklı şeyler farklı düşünmeyi getirir. Noktasız kitap olmaz amma, nokta kitap değil ki.
Her adımımız gaflet, her nefesimiz mihnetle yüklüdür.
Ne mutlu Rahmet'e koşanlara...