"Size iyi gelen insanlara saklayın gülüşünüzü. Sizi tüketene değil, sizi yeşertene gitsin yüreğiniz. Körü körüne bağlanmayın. Kendinize yazık etmeyin. Hak edeni, hak ettiği kadar sevin. Hak etmeyene tebessüm bile etmeyin."
Cemal Süreya özetlemiş;
Ne güzel adamlar var;
seven, özleyen, bekleyen,
ihanet nedir bilmeyen,
aşık olabilen.
Ve bir de kadınlar var;
böyle adamlara hiç denk gelmeyen.
Bazı insanlardan neden soğuduğumu veya uzaklaştığımı hiç bulamıyordum. Sonra şöyle enine boyuna bir düşündüm; meğer insan,ruhunun ışığını söndüren insanlara ne yapsa ısınamıyormuş.
Neden herkes kendi penceresinden bakar da hiç empati kurmaz ki. Hemen herşeye paldır küldür iterler seni. Bu seni mutlu edecek mi? Fikrin ne? demezler. O bilir kişiler, en çok onlar bilirler. Sizde hayatınızı başkalarının yönetmeye çalıştığını düşünüyor musunuz hiç? Zorunlu bir teslimiyet yaşıyor musunuz acaba?:(