Rebi b. Haysem, evinde bir mezar kazdırdı. Kalbi katılaştığı zaman, kabre girer, bir saat kadar orada yatardı. Sonra:
«Rabb'ım beni dünyaya geri çevir, umulur ki terk ettiğim (ser-vet) ile salih amel işlerim.» (23 - Mü'minûn: 99-100) Ayet-i Celîlesini okur ve çıkardı. Çıkınca da kendi kendine: «Ey Rebi! Bak, geri çevirildin. Geri çevirilmeyeceğin ân gelmeden iyi amellerde bulun.» derdi.