İnsan yalnız kendine bağlandığı ölçüde, en az kendine bağlıdır. Çünkü insan büyük bölümünde cemiyetin mahsülüdür; bizde bulunan en iyi şeyler, faliyetimizin bütün yüksek şekilleri bize hep ondan gelir. Dil, din, ilim hep cemiyetin eseridir. Bunlardan bir an mahrum olduğumuz düşünülsün, benliğimizin ne kadar eksildiği, fakirleştiği, insanlığımızın hayvanlaştığı görülecektir.