"insan zihni için büyük ve ani bir değişiklikten daha acı verici bir şey yoktur. güneş yine ışıldasa ya da göğü yeniden bulutlar sarsa da hiçbir şey bana bir önceki gün olduğu gibi görünmüyordu."
"... ada sakinleri verdiğim bir miktar yiyecek ve giysiye karşılık bir teşekkür bile etmediler. işte ıstırap insanın en temel duyarlılıklarını bile böylesine köreltiyordu."
"çoğu hayatlarını biraz olsun kendi kapasitelerine uygun hâle getirmeden önce iş işten geçene kadar beklemedi mi? başarının o yüce tanrısallığını kovalarken gençlik hayallerini heba etmedi mi?"
"ama kendi eliyle almadığı, gözüyle görmediği her şeyden şüpheleniyor. kendi yaşadığı ve gördüğü dünyadan başkasına inanmıyor. hapiste olan asıl kendisi; iğrenç daracık şimdiki dünyasında."