Çok soğuk bir kış günü üşüyen kirpiler soğuktan korunmak için birbirlerine iyice sokulurlar.Ama bir süre sonra birinin dikenleri diğerine batmaya başlar ve birbirlerinden iyice uzaklaşırlar.
Bu sefer de soğuğun etkisi hissedilir. Her seferinde aynı olay tekrarlanır. Üşüyünce birbirlerine yapışan kirpiler, dikenler batınca birbirlerinden fazlasıyla uzaklaşırlar ta ki hem soğuktan etkilenmeyecekleri hem de birbirlerine dikenlerini batırmayacakları orta bir mesafe bulana kadar.
İnsanlar da kendi monotonluklarından,tek başınalığın boşluğundan kurtulmak için birbirlerine yaklaşırlar ama çirkin alışkanlıkları ve dayanılmaz hataları onları birbirlerinden uzaklaştırır.
Orta mesafe ise nezaket ve iyi ahlaktır. .
Hiçbir şey tesadüf üzerine değildir. Bu kâinatta her şey birbiri ile ilintili, her şey birbiri ile hemhal üzerinedir. Her şey Allah'ın ilmi üzerinedir. Ve her şey O'ndandır