Negatif olmadan pozitif anlamsızdır. Bunlar zorunlu olarak birbirlerinden ayrılamazlar. Hegel çok uzun zaman önce saf varlığın (çelişkiden arınmış) saf hiçlikle aynı şey olduğunu, yani boş bir soyutlama olduğunu açıklamıştı. Aynı şekilde, eğer her şey beyaz olsaydı, bu bizim için sanki her şeyin siyah olmasıyla aynı olurdu. Gerçek dünyada her şey pozitifi ve negatifi, olmayı ve olmamayı içerir, çünkü her şey sürekli bir hareket ve değişim halindedir
Bilginin Aşamaları
§
Bilginin üç aşamasını tez, antitez ve sentez olarak da adlandırmıştır Hegel...
§
Sayfa 414 - Pan YayınlarıKitabı okuyor
…Çünkü bizce diğer her türlü şeyin tarihinde olduğu gibi felsefenin tarihinde de doğru olan, zaman bakımından önce geleni sonra gelenle; kusurlu, yetersiz olanı, mükemmel, tam olanla açıklamak değil, tersine her zaman sonra geleni önce gelenle, mükemmel olanı kusurlu olanla açıklamaktır.Başka deyişle bize göre Hegel'in veya daha yumuşak bir biçimde Aristoteles'in düşündükleri gibi Platon, Herakleitos ve Parmenides'i veya İbni Sina Farabi'yi değil, tersine Parmenides ve Herakleitos Platon'u, Farabi İbni Sina'yı açıklar.
Felsefe tarihinde bir ilerleme veya evrim var mıdır?
Baştan söylemek gerekirse, biz genellikle tarihle, özel olarak felsefenin tarihiyle ilgili olarak gerçek anlamında bir ilerleme veya evrim olduğu düşüncesine katılmamaktayız. Bize göre Comte veya Hegel'in düşündükleri gibi tarihte sürekli ve düzenli olarak ileriye doğru giden ve gelişen bir düşünceden bahsetmek pek doğru değildir. Dolayısıyla biz bu çalışmamızda, gerek İlkçağ felsefe tarihini ve filozoflarını, İslam dünyasında yer alan filozoflar, yazarlar, düşünürleri ve onların sistemlerini, belli bir ereğe doğru giden ve ancak onun ışığında doğru olarak anlaşılması ve değerlendirilmesi mümkün olan şaşmaz bir gelişme mantığına göre açılan bir süreç gibi görmeye veya okumaya çalışmadık.
bilinç gerçek doyumunu ancak kendisini kabul edecek, tanıyacak bir başka bilinçte bulur.
Bastırılmış istek olarak çalışma yoluyla doğayı dönüştüren kölenin biçim verici etkinliği sayesinde insan dünyayı kendisine yabancı bir öz olarak ortadan kaldırır, onu kendinin kılar.
iki insanın ilişkisi, yani insanlar arası ilk ilişki, insanın salt biyolojik bir varlık olmayı bırakıp insan olmaya doğru ilerleyebilmesi için, hayvan isteklerinin temel değeri olan “hayatın korunması” ilkesini aşmalı ve “kabul edilme için ölesiye savaş” biçiminde olmalıdır. Bu savaş sonunda insanın kabul edilmiş varlık olarak ortaya çıkması için iki kişinin savaşa girmesi yetmez; ayrıca, taraflardan birinin bu savaşta geri çekilmesi, korkması, hayatını kaybetmeyi göze alamaması gerekir.
O halde özbilince ulaşması için isteğin bir başka isteğe yönelmesi, yani başkasının isteğini istemesi, başka bir deyişle ona kendisini “kabul ettirmeyi” istemesi gerekir.
İsteğin özbilinci doğurması için, onun doğal olmayan bir konuya yönelmesi gerekir.
Her ruh kendi acısının taşıyıcısı olarak bizatihi sanatkârdır...
| Hegel
Sınırlamaların farkında olmak, şimdiden onların ötesinde olmaktır.
Georg Hegel
İnsanlar, insanoğlunda var olan yüceliği hissetmeyi öğrenecekler. Ayaklar altına alınmış olan haklarını sadece talep etmek yerine, onları kendileri elde ettikleri zaman aslında onlara sahip olmuş olacaklar.
Sayfa 35Kitabı okudu
Tarihten öğrendiğimiz şey, insanın tarihten hiçbir ders alamıyor olduğudur.
Sayfa 14Kitabı okudu
İstediğiniz aşksa köle olmak zorundasınız, eğer özgürlükse ölmeniz gerekir.
Sayfa 9Kitabı okudu
Felsefi içgörünün en alt kademesinden en üst basamağına kadar olan merak duygusu ve bilgi edinme baskısı, özgür olma isteğinden, fikir ve düşüncelerinde dünyayı kendine ait bir yer yapabilme çabasının doğar.
Sayfa 63Kitabı okudu