Heinrich Von Kleist 1809 yılında, Berlin'de, Henriette Vogel adında bir müzisyenle tanışır. Kısa süre içerisinde ilişkileri tutkulu bir aşka dönüşür. Üç yıl sonra, Henriette'in rahminde daha önce önemsiz olduğu söylenen tümörün öldürücü boyuta ulaştığını öğrenirler.
Henriette, sevgilisinden kendisini öldürmesini isteyince, Heinrich ona birlikte intihar etmeyi önerir. 21 Kasım 1811'de göl kenarında kahvaltı ederler. Daha sonra Heinrich tabanca ile sevgilisini kalbinden vurur ve ardından silahını kendi ağzına dayayarak tetiği çeker.
Bir sayfalık intihar mektubunda şöyle yazar:
"Asıl mesele şu ki: Bana şu yeryüzünde asla bir yardım eli uzanmadi.."
Kendi adından kuşku duyan, onu taşıma gerekçesinden de yoksun olur.
Sayfa 85Kitabı okudu
"bir insanın sürdürdüğü en acı dolu hayat" (ölüm mektubu)
Kim bu HEINRICH VON KLEIST?
- alman oyun, öykü yazarı ve şair.
Bu kadar mı? Bence hiç değil.
Önce 
Stefan Zweig 'in 
Kendileriyle Savaşanlar kitabında yer aldığı bölümü okudum. Fazla etkileyiciydi; yaşadığı hayat, içinde olduğu kasvetli ruh..
Hayatı boyunca
Ey insanoğlu, - daha da korkunçsun,
Soluğumun yetip söyleyebileceğimden!
Sayfa 121Kitabı okudu
Elbette vardı bizim de bazı iyi yanlarımız,
İçimizde öyle fark edilmeksizin saklanan,
Ve dışa değil, daha çok yüreğimize yansıyan.
Sayfa 86 - CHARİSKitabı okudu
Elimden ne gelir zamanın eskittiğine.
Bir delilikti dün bizi yanıltıp körleştiren ama bugün, her şey olması gerektiği gibi yeniden.
Bir delilikti dün bizi yanıltıp körleştiren,
Ama bugün, her şey olması gerektiği gibi yeniden.
Sayfa 67Kitabı okudu
Daha içten nasıl sevinebilir ki insan,
Delice sevdiğine yeniden kavuştuğunda?
Sayfa 48Kitabı okudu