'Ne düzenli bir iş, ne iyi bir konut, ne sizin “medeni durum” dediğiniz durumsuzluk, ne de başarılı bir birey olmak ya da sayılmak benim gerçeğim değil. Bu kolay olgulara, siz bu düzeni böylesine saptadığınız için ben de eriştim. Hem de hiçbir çaba harcamadan. Belki de hiç istediğim gibi çalışmadan. İstediğiniz düzene erişmek o denli kolay ki… Ama insanın gerçek yeteneğini, tüm yaşamını, kanını, aklını, varoluşunu verdiği iç dünyasının olgularının sizler için hiçbir değeri yok ki... Bırakıyorsun insan onları kendisiyle birlikte gömsün. Ama hayır, hiç değilse susarak hepsini yüzünüze haykırmak istiyorum. Sizin düzeninizle, akıl anlayışınızla, namus anlayışınızla, başarı anlayışınızla hiç bağdaşan yönüm yok. Aranızda dolaşmak için giyiniyorum. Hem de iyi giyiniyorum. İyi giyinene iyi yer verdiğiniz için. Aranızda dolaşmak için çalışıyorum. İstediğimi çalışmama izin vermediğiniz için. İçgüdülerimi hiçbir işte uygulamama izin vermediğiniz için. Hiçbir çaba harcamadan bunları yapabiliyorum, bir şey yapıldı sanıyorsunuz.'
Sayfa 57 - YKYKitabı okudu
Kaç yaşındasın nine?
-71…
-Demek İstiklal Savaşı’nda 20-21 yaşlarındaydın…
-Öyle zahir…
-O günden beri çıkmadın mı köyünden?
-Çıkmadım.
... -50 yıldır çıkmadın ha?
-50 yıldır…
Metin Baba ve Ragıp
Aralık ayının sonlarına doğru soğuk bir İstanbul sabahından merhaba diyor havada süzülen martılar.Kadıköy’ün rıhtım bölgesinde ufak bir kayığım var,çok uzun zamandır İstanbul’da yaşadım,aslen Aydından göçmüşüz,milyonlarca istanbullunun hikayesidir aslında burada anlatılan.Üç erkek evlat bir sürü torun sahibi oldum ekmeğimi balıkçılıkla
Yazarımız doktor aynı zamanda bana göre, özel harekatçı.. Bu kitabı yazmak benim için çok zor oldu demiş değerli abimiz.. okumak da benim için çok zor oldu.. En son ne zaman böylesine boğazım düğümlenerek kitap okudum hatırlamıyorum. Bazı sayfalarda acıyı hissettim dayanamadım kapatmak zorunda kaldım. Bazı sayfalarda o an oradaymışım gibi ağladım. Çok samimi bi dil olmuş sayın 
Kamil Konur hocamızla bire bir sohbet ediyormuş gibi hissettim. Eline kalemine yüreğine sağlık hocam. Bu devletin sizin gibi doktorlara, en önemlisi sizin gibi iyi insanlara ihtiyacı var. Kesinlikle bi doktordan daha fazlasısınız. Bu kitap bi roman değil, gerçekler ve yaşananlar.. Ve ben Türk ordusunu, polislerimizin yaşadığı anları, şehit oluşlarını, yara alışlarını ilk kez bir doktordan dinledim. Hendek terörü olduğunda çocuk sayılırdım haberlerde sıkça görürdüm şehitlerimize annemle birlikte ağladığımızı hatırlıyorum. Ama hiç bu kadar hissederek dinlememiştim, okumamıştım. Orada o anlarda doktor olmak hiç kolay bişey değil. Aldığınız belgelerle de bunu kanıtlamışsınız sizin gibi insanların sayısı artsın. Yaşadıklarınızı yazarken tekrar yaşıyor gibi yazmışsınız. Bu yüzden benim için hem doktor hem polis hemde çok değerli bi yazarsınız. Kitaplarınızın devamını bekliyorum. Şehitlerimize Allah’tan rahmet diliyorum. Allah razı olsun. Gurur kaynağımız onlar bizim ️ Ve bi kez daha Ömrümün devamı için Özel Harekat polisi sevdiğim, muhammedime evet dediğim için müsterihim. VATAN SAĞOLSUN
Hükümdar korkulacak biri olmaktan çok sevilecek biri mi, yoksa tersi mi olmalı? Buna verilecek yanıt şudur: Hem öyle hem böyle. Ama ikisini bir arada bulundurmak zor olduğu için, ikisinden birisi olmadığında sevilecek biri olmaktansa korkulacak biri olmak yeğdir. Çünkü genel olarak insanlarla ilgili şu söylenebilir: İnsanlar nankör, değişken, içten pazarlıklı, riyakâr, korkak ve çıkarcıdırlar; iyilik yaptığın sürece yanından ayrılmazlar; gerekmediğinde sana kanlarını, canlarını, mallarını, mülklerini, dahası evlatlarını bağışlarlar. Oysa gerektiğinde hepsi arkasını döner. Her şeyini insanların sözüne bağlayan ve başka hiçbir hazırlığı olmayan hükümdar batar. Ruh soyluluğu ve büyüklüğüyle değil de para ile elde edilen dostluklar satın alınmış dostluklardır, gereksinim duyulduğunda kullanılamaz. İnsanlar korkulan bir hükümdardan çok, sevilen bir hükümdara daha kolay zarar verirler; çünkü sevgi bir zorunluluk bağıdır ve insanlar doğaları gereği çıkarları söz konusu olduğunda o bağı rahatlıkla koparır atarlar; oysa korku bağı insanın hiç aklından çıkaramadığı ceza ve cezalandırılmak kaygısıyla örülmüştür.
Sayfa 64 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
