Kırk yılın başı türkçe konuşan birisini buldugumda allah allah diyerek mutluluk gözyaşları üstüne atladım. Bu sendromun en kötü yani allah , allah nidalarıyla üstlerine atladığınız insanlardan yediğiniz kaziklardir. Şu amerikada başıma ne gelmişse burada yasayan türklerden geldi desem abartmış olmam.