Yağmur... Yağmalanmış ruhuma yeni bir devran düştü...
youtu.be/P_HRs1BWMiI🌼
Vareden'in adıyla insanlığa inen Nur
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Rahmet vadilerinden boşanır ab-ı hayat
En müstesna doğuşa hamiledir kainat.
Yıllardır bozbulanık suları yudumladım,
Bir pelikan hüznüyle yürüdüm
"Annelik üzerine hep iyi ve güzel şeyler söylensin, yazılsın ya da anlatılsın istiyoruz ve bekliyoruz. Biliyorum.
Çünkü,
“Annelik kutsal
Cennet annelerin ayaklarının altındadır
Ana gibi yâr olmaz
Ağlarsa anam ağlar başkası yalan ağlar
Ananın bastığı yavru incinmez”
Ve daha niceleri ile evrilmişiz.
Anneleri eleştirmek, yadırgamak, suçlamak ya
Hepinizi öyle seviyorum ki.
Siz türlü türlü milletlerin anneleri oluyorsunuz.
Zevk uğruna çocuk doğuruyorsunuz.
Asker olacaklarını,
Karşı karşıya geçip birbirlerini vuracaklarını..
Meşhur olacaklarını..
Dâhi olacaklarını..
Şef olacaklarını düşünmeden
Sevmek, gene sevmek için
Çocuk doğuruyorsunuz.
Her yaşta, hepinizi,
Her yerinizi seviyorum sizin.
Hep böyle bakmak, böyle duymak isteyorum.
Bir elden cümlenizi sevmek, okşamak imkansız.
Resim yapıyorlar,
Şiir yazıyorlar..
Ses besteleyorlar sizin için.
Saz çalıyorlar,
İçki içiyor, sarhoş oluyorlar
Sizin için.
Sizin için..
Özdemir Asaf
Fakir evlerinde babalar hep unutkan, anneler hep tok olur.`
az önce okudum bu cümleyi, ciğerim tutuştu.
Ali Lidar
Bazı insanlar kaybetmekten korktukları için vazgeçerler. Kimileri buna soylu bir veda der, kimileri de orospu çocukluğu! Geride kalanın baktığı yere göre değişir mevzu. Ama insan bazen severken de gider. Çünkü bilir, nasılsa kaybedecektir. Son dakikada yenen golle kaçan şampiyonluk bile dram değil komedi sayılır onların kaybetme alışkanlıkları yanında. Bazen, bazı insanlar, hep sevmeye devam etmek için gider. Kalanlar ekseriyetle küfür eder, bazen de dua. Lakin hiçbir dua iflah etmez onları. Bazen gidenler, giderken, geride bıraktıklarını bir anksiyete hatırası olarak yüreklerinde götürürler. Doktorlar buna taşikardi falan der, anneler kara sevda, bilmeyenler, tuhaf.