— Ankara’ya gidecektim, çok önemli bir iş için... Taksiye binip Şişhane’ye gittim ki, terminalden uçak bileti alayım. Terminalin kapısı kapalı, camında bir yazı: “Tamirat dolayısıyla kapalıdır. Biletlerinizi Aksaray’daki büromuzdan alabilirsiniz.” Yine bir taksiye bindim, haydi Aksaray... Ona sora buna sora, Aksaray’da Türk Havayollarının yerini
Sayfa 22 - Bu Memleket BatarKitabı okuyor
Biz mutlu olmak için emekliliği bekliyoruz. Bakın ne diyor.
Yaşlılar için zaman hep kısadır ve günler birer ok gibi geçip giderler.
Gibi günler yaşıyoruz
sahte yani
benzetme
asılsız
hep gerçeğinin geleceğini sanıyoruz
bekliyoruz
umuyoruz
SÜT
Senelerden beri yapmadığım şeyi yaptım: Süt içtim. Dükkânın içinde su buharı, süt kokusu, insanı ağlatıp uyutacak, kırk sene evvelki bir beşik hatırasına kadar sürüklüyordu... Evet, senelerden beri ne erken uyanmış, ne de süt içmiştim. İşe sütle başlıyorduk. Ne haristi parmaklarımız anamızın göğsünde. O ne dişsiz bir canavar ağzı idi
-Neden hayat bir ayrılıklar dizisi sizce? Yeniden arayışlar, buluşamazlıklar.
Bir an durduktan sonra devam etti:
-Bunu bildiğimiz halde süreklilik bekliyoruz hep.
Sayfa 83Kitabı okudu
Kesik başları teşhir hanesi
Kendisi halen Elazığ'da yaşayan yaşlı bir hocaefendi (ismini ilk kez burada açıklıyorum: Vehbi Nazarlı Hocaefendi) yaptırdığım bir bant kaydında birer belge değerinde bilgiler vermişti. Sohbetin bir yerinde şu dehşet verici hatıralarını adeta yeniden yaşarcasına anlatmış:
1942'de Kayseri'de okuyordum. Bizi silah altına alıp Çukur
Sayfa 269 - TimaşKitabı okudu
Bizim Körfez politikamız iflas etmiştir daha doğrusu bizim böyle bir politikamız yoktur. Politikamız, bekle-gör politikasıdır. Hep bekliyoruz, bir şey yaptığımız yok, hep kaybediyoruz. Hep kaybedecek isek eğer biz neden şehit oluyoruz?
Yaşadığımızı sanıyoruz, oysa hayatla dalga geçiyoruz. Bir eşek kadar bile kafamız çalışmıyor; hep kazığı yiyen biz oluyoruz.
Ama kendimizi en akıllı varlık sanıyoruz. Mucizevi bir şekilde ortaya çıkacak ve canımıza okuyacak bir diktatör bekliyoruz hep.
Sayfa 74
Bence her şey insanın kendi elindedir, yani bizim elimizdedir, Mustafa Kemal bunun en açık örneğidir. Yoktan bir devlet varetmiştir. Nasıl? Bizim gibi oturup şikayet etmekle mi? Hayır !çalarak! asil olan iştir, yap maktır. Neden hep başkalarından bekliyoruz, neden hep başkaları bizim için yapacakmış!..
Bu ülkeyi, bu ülkenin insanlarını ve tüm insanları en fazla devrimciler sevdi. KIZILDERE
Ancak davası uğruna yaşamını feda eden devrimcilerimiz, Türkiye’nin bütün sorunlarının kaynağının İslam olduğunu bilmiyorlardı. Yani sorunun kaynağını tam tespit edemediler. Bizim sorunumuz Amerika değildi. Bizim sorunumuz İslam’dı. Bu toprağın insanını
Kumbara..
Hayat bir kumbara değil mi ?Ayrı,ayrı..Aile dost,akraba,dost,düşman, din,kişisel gelişim ,kitaplar, sevgi,muhabbet.Bir hırka bir lokmanın yettiği evre için bizim çok birikim yapmamız gerekiyor.Bazı kumbaralardan hiç ses çıkmıyor ne yazık ki.Hep birinden bekliyoruz hadi biri bizi sevsin hadi söyle olsun ben kılımı kıpırdatmayım.Herkesin bir yolculuğu var adım adım ilerlemesi gereken çevresel faktörler belki yolu gösterir ama yolu yürüyecek olan biz değil miyiz ?Belki kumbaranız bir tane belki 5 belki 10 .Ama hepsini beslemek gerekiyor yavaş ve adım adım yoksa kumbaralar arası kavga çıkıyor:) Haydi kumbaraların adını vererek birikim yapmaya kesemiz bol olsun.
'Merak, kim gelecek diye bekliyoruz... İnsanoğlu hep bekler.
Sayfa 43Kitabı okuyor
Biliyorum, orada bir yerde siz de çok sevdiniz, çok seviyorsunuz. Biliyorum orada bir yerde sizin de çok içiniz acıdı, çok içiniz acıyor. Siz de kavuşmayı deli gibi bekliyor, kilometreleri sayıyorsunuz. Hep dedim ya, acı kardeşi olmak böyle bir şey işte. Hepimiz bir mucizeyi bekliyoruz sanki. Aramızdaki yolların, evlerin, denizlerin silinip gitmesini bekliyoruz. Kilometrelerin bir anda yok olmasını bekliyoruz, bir anda kendimizi onların yanı başında bulmayı bekliyoruz. Ama hiç düşündünüz mü, ya yok olmazsa bu kilometreler, evler, adalar, denizler? O zaman ne yapacağız be arkadaşlar? İşte o zaman mucizelere inanacağız. İnanacağız ve o mucizeler gelip bizi bulacak bir gün. Bizler, birer mucizenin elçisi olacağız ve o mucizeyi gökyüzünden alacağız.
Sayfa 270Kitabı okudu
Uyanmak için hep yanmayı bekliyoruz.
