Sanat'ın 7 Rengi 2 kitabını da diğer kitap gibi çok sevdim.Yazılan yazı ve şiirlerin çok değerli olduğunu düşünüyorum. Geçen incelememde yapmamıştım ama bu incelememde tüm yazarlara teşekkür etmek istiyorum:
SİRYA, 
Zehra Kara, Sakine Özer, 
Lenyathedertmother, 
Nisan yaman, 
Yadigar Ataman, 
Ceylin Karakaya,
Orhan Özer, 
İsmailAkşit, @xrukenx_33,
Türk Edebiyatının Gamlı, Lirik ve Nostaljik Prensesi: 
Tezer Özlü
(10 Eylül 1942 – 18 Şubat 1986, Yaş: 43)
Tezer Özlü’nün aile hayatını, çocukluğunu, yaptığı üç evliliği, intihara olan eğilimini, manik-depresif tanısı ve hangi yabancı yazarlardan ilham aldığını, neden sürekli intihara öykündüğü bilinmeden yapılan bir ‘’Tezer Özlü Okuması’’, tam olarak
200
200. gün... Hayatımın en kötü 200 günü. Bunun böyle olması çok olağan dışı bir şey değil. Bana eğer bu ayrılıktan önce "ayrılık olursa nasıl olur" diye sorsaydılar, hemen hemen şu anki gibi bir durumu tarif ederdim. Yani beklenti dışı bir şey yok. Bu süreç ne kadar sürerse, bu günler de 201, 202... diye devam eder. Tabii ki de umut
İnsan,ölümü görüp hissettiğinde tövbe eder secdeye
kapanarak.
İnsan,ölümünü gördüğü yerdelerde,kaçar her şeyi
geride bırakarak.
(sen benim ölümümdün)
Gözlerin cennet bahçeleri gibiydi, ölümsüzlüğün
şehriydi.
Gözlerinde yaşam vardı senin, ben yaşamak istemiştim.
Tüm gidişlerine rağmen ben hep geldim.
Gitme derlerdi bana "bir insan
_Yaşam, ufacık şeylerden, küçük mutluluklardan oluşuyor. Hiçbir şey büyük ve kutsal değil. O yüzden sözde büyük olan şeylere ilgi duyarsan yaşamı ıskalarsın. Yaşam bir bardak çayı yudumlamak, bir dostla sohbet etmek, sabah yürüyüşe çıkmaktır, ama illa belli bir yere doğru değil, amaçsız, son belirlemeden hareket etmektir. Böylece herhangi bir
Hep bir yerlere gitme isteği sarıyor ruhlarımızı .Çünkü dünyadaki hiçbir yere ait değiliz . İster uçsuz bucaksız ummanlara ,denizlere,dağlara ,bayırlara ,
Ormanlara gidelim ... İçimizde olan sonsuzluğa özlem, sonu olan her şeyden sıkılıyor . Bir limana demir atamıyoruz ,bir yerde sabit kalamıyoruz . Olduğumuz yer -dünya- sıkıyor bizleri ... Biliyoruz ki her şey bitecek bir gün teker teker hayatlarımız ,nefeslerimiz,bizler ... Şu kısacık hayatlarımıza neler neler sığdırıyoruz ... Koskoca hayallerimizi, sevdiklerimizi,sevmediklerimizi, hatıralarımızı , yaşadığımız her an'ı ve her nefesi ... Kavuşmayı bekliyoruz bir yerlere ,birilerine , belkide kendimize ...
Hep bekliyor ,özlüyor ve gidiyoruz ...
Zamanda bazen bizimle bekliyor bazen bizimle özlüyor ve hep bizimle geliyor ...
İçimde hep bir gitme isteği var.
Ki bence insan bir yerlere değil, gitmeye ihtiyaç duyar.
Sayfa 4Kitabı okudu
Umay Umay'ın dediği "çağıran bir şeyler var hep beni uzak şehirlerde" sözünü tek bi kelimeyle özetlemişler: Fernweh
Almanca bir kelime: Fernweh.
Daha önce bulunmadığın, uzak yerleri özleme, uzak yerlere gitme isteği anlamına geliyor..
İçimizdeki istek nereye ?*
Hep bir yerlere gitme isteği sarıyor ruhlarımızı .Çünkü dünyadaki hiçbir yere ait değiliz . İster uçsuz bucaksız ummanlara ,denizlere,dağlara ,bayırlara ,
Ormanlara gidelim ... İçimizde olan sonsuzluğa özlem, sonu olan her şeyden sıkılıyor . Bir limana demir atamıyoruz ,bir yerde sabit kalamıyoruz . Olduğumuz yer -dünya- sıkıyor bizleri ... Biliyoruz ki her şey bitecek bir gün teker teker hayatlarımız ,nefeslerimiz,bizler ... Şu kısacık hayatlarımıza neler neler sığdırıyoruz ... Koskoca hayallerimizi, sevdiklerimizi,sevmediklerimizi, hatıralarımızı , yaşadığımız her an'ı ve her nefesi ... Kavuşmayı bekliyoruz bir yerlere ,birilerine , belkide kendimize ...
Hep bekliyor ,özlüyor ve gidiyoruz ...
Zamanda bazen bizimle bekliyor bazen bizimle özlüyor ve hep bizimle geliyor ...
İçimde hep bir gitme isteği var.
Ki bence insan bir yerlere değil, gitmeye ihtiyaç duyar..
Sayfa 4Kitabı okudu