Çok beğendiğim, okurken inanılmaz keyif aldığım bir kitaptan bahsetmek istiyorum. Pierre Loti'nin otobiyografik bir kitabı olan Aziyade, İstanbul'un o eski, nostaljik sokaklarında yürütüyor insanı. Çocukluğunu Eyüp sokaklarında geçirmiş birisi olarak Eyüp Camii ve sokaklarının hatıralarını okurken gözümden hep kendi hatıralarım da geçti. Bir adamın üç karısından biri olan müslüman bir kadın Aziyade ile aralarında dillere destan denebilecek kadar derin bir aşk duygusu büyük bir fırtınanın başlangıcı oluyor aslında. Aziyade'nin gerçek isminin Hatice olduğuna dair söylemler okudum biraz araştırınca ama daha detaylı okuma yapmak lazım elbette. Aynı dili konuşmayan ama aynı kalp dilini konuşan iki aşık ve bir çevirmen, ki o çevirmen Loti'nin en güvendiği insan, onların hayatlarının bir kısmına eşlik ediyorsunuz. O dönemin yönetimine, kılık ve kıyafetlerine, toplumsal yaşamlarına ve kültürel yapılarına ışık tutan kitap benim ''keşke daha önceden okusaydım'' dediğim bir kitap oldu. Dili inanılmaz akıcı, sayfaların arasında kaybolup giderken buluyor insan kendini. Defalarca çıktığım Pierre Loti tepesi bile benim için artık çok daha farklı bir anlama sahip. Şimdilik postumun fotoğrafı böyle ama ilk gittiğim gün Loti'nin tepesine Aziyade kitabını tutarak ikinci bir post atacağım :) Özetle ilgilisi için kahve içerken okunabilecek harika bir kaynak olduğunu söyleyebilirim.
Tavsiyemdir.