Mümin olabilmek
Allah’ın (cc) değer verip yarattığı insan, insan olma özelliklerine sahip olmalıdır tabii ki. Bu da ancak Allah’ın emrettiği hususlara yapışmak ve yasak kıldığı şeylerden de uzak durmakla gerçekleşir:
“- Onlar, büyük günahlardan ve hayâsızlıktan kaçınırlar. Kızdıkları zaman da kusurları bağışlarlar.” (42 Şûrâ 37)
Günahın en üst zirvesi olan
Son
Artık bu defterde yazacak yer kalmadı. Şöyle bir baktım da, "Beni terk et" diye yakarışımdan sonra bitmiş sayfalar. Sanırım bu, yolun sonu demek. Sanırım bu defterle sen de bittin. Artık seni, bu hikayeyi tamamlamak için yazacağım yalnızca. İlk günden beri arzuladığım şey bu ne de olsa. Tamamlanmak.. Tamamlanmam için senin olman gerektiğini düşünürdüm hep. Gerek yokmuş. Nasıl tek başıma yaşattıysam biz'i tek başıma da tamamlayabilirmişim. Çünkü biliyorum ki, bu hikaye senden ve benden çok daha büyük. Yani ne sana gerek var ne de bana. Bu hikaye, 19'unda iki genç aşıkla tamamlandı zaten. Biliyorum, bana olan sevgin kadar kıymetli sevgisizliğinde. Öyle ya, nasıl biterdi yoksa bu sarı sayfalı, yaralı defter. Sevginin yazdırdıkları yitip gitse de bir çöp tenekesinde, sevgisizliğin ölümsüz olur belki. Olsun, ikisi de sana ait, ikisi de sana dair. Boş kalan şu son satırlar ne sevgine yeter ne sevgisizliğine. O yüzden gerek yok kelimelere. Biz de aşkıyla değil, ayrılığıyla geçenlerden olalım tarihe.
Hoş kal.
Biz her şeye,
esirgeyen ve bağışlayan,
çokça esirgeyen ve çokça bağışlayan,
hep esirgeyen ve hep bağışlayan
rabbin adıyla başlayan adamlarız anna. büyücülerin, haramilerin, borsacıların, reklamcıların, korsanların, işgalcilerin, bankacıların elinden kurtulmamız da bundan.
sanayi devriminde bile,
karanlık, rutubetli, çok bağırışlı,
çok nefessiz, çok sabahsız, çok aşksız, çok çiçeksiz, çok neşesiz, çok kitapsız
bir fabrikada hayatta kaldık sırf bu yüzden. piyasaların hınçla dolu iniş çıkışlarına kalbimiz dayanıyor bir şekilde.
kalbimiz derken,
ilk gençliğimiz, sakalımız,
bir kasetin iki yüzüne de ard arda kaydedip dinlediğimiz şarkımız diyorum
aslında.
işte böyle yaşıyoruz ve yaşamak da sana dair uzayıp giden bir özleme dönüşüyor.
insaf et anna! gidelim buradan.
senin masumiyetini,
bilgelik zamanlarından kalma sırları,
dünyanın bütün sabahlarını yanımıza alıp da gidelim.
hesap etmeden, haritaya bakmadan gidelim.
ölelim diyecektim az kalsın.
ölmeyelim.
hiç ölmeyelim anna.
sarılalım diyecektim az kalsın.
içimden böyle şeyler de geçiyor işte.
sarılalım, dudakların…
tamam sustum.
Anna
open.spotify.com/episode/2LkjZhk...
Biz her şeye,
esirgeyen ve bağışlayan,
çokça esirgeyen ve çokça bağışlayan,
hep esirgeyen ve hep bağışlayan
Rabbin adıyla başlayan adamlarız anna.
Büyücülerin, haramilerin, borsacıların, reklamcıların, korsanların,
Yuvarlak metal ve Ağır Kağıda Dair
Hep para ödemek zorundasın. Yani yürüdüğün yol için, kulübeni yaptığın yer için, gece yatacağın döşek için, odanı aydınlatan ışık için para vermen gerekir. İnsanların şarkı söyledikleri dans edip eğlendikleri bir yere mi gideceksin ya da kardeşinden bir öğüt mü isteyeceksin, bunun için de avuç dolusu yuvarlak metal ve ağır kağıt vermen gerekir.
Her yerde bir kardeşin durup sana elini uzatır. Eğer içine bir şey koymasan seni aşağılamaya ve azarlamaya hazırdır. İçten bir gülüş ya da dostça bir bakış onu yumuşatmaya yetmez.
Sayfa 37
